Το ΚΚΕ, με βαθιά θλίψη, αποχαιρετά μια θρυλική μορφή του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, τον ηγέτη της κουβανικής επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο.
Εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στον πρόεδρο της Κούβας Ραούλ Κάστρο, την ΚΕ του ΚΚ Κούβας και σε όλο τον κουβανικό λαό.
Ο Φιντέλ Κάστρο είχε γεννηθεί στο Μπιράν της Κούβας στις 13 Αυγούστου 1926 και είχε σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Από φοιτητής συμμετείχε στο επαναστατικό κίνημα ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα στην Κούβα, που είχε την ανοιχτή στήριξη και των ΗΠΑ.
Στις 26 Ιούλη του 1953, επικεφαλής ομάδας επαναστατών επιτέθηκε στους στρατώνες της Μονκάδα, με σκοπό να ξεσηκώσει το λαό του νησιού ενάντια στη δικτατορία. Η απόπειρα αποτυγχάνει και ο ίδιος μαζί με συντρόφους του συλλαμβάνεται, όμως η 26η του Ιούλη σηματοδοτεί την απαρχή της μεγάλης λαϊκής εξέγερσης κατά του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα.
Μπροστά στους κατηγόρους του, στις 6 Οκτώβρη του 1953, στο δικαστήριο του Σαντιάγκο της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο λέει: «Όσο για μένα, ξέρω πως η φυλακή θα ‘ναι σκληρή όσο δεν ήτανε ποτέ για κανένα, πως θα βρω μπροστά μου απειλές, παγίδες και άτιμες βιαιότητες. Μα δεν τις φοβούμαι, όπως δεν τρέμω τη μανία του άθλιου τυράννου που πήρε τη ζωή εβδομήντα αδελφών μου. Καταδικάστε με, δεν πειράζει, η Ιστορία θα με δικαιώσει».
Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε 15 χρόνια φυλάκιση.
Το 1955, στις 15 του Μάη, ο Κάστρο αποφυλακίστηκε και στις αρχές Ιούλη αναχώρησε για το Μεξικό, όπου οργάνωσε και εκπαίδευσε στρατιωτικά μια ομάδα επαναστατών, από τις τάξεις της οποίας βγήκαν όλοι οι μεγάλοι ηγέτες της Κουβανέζικης Επανάστασης, όπως ο Καμίλο Σιενφουέγος, ο Χουάν Αλμέιδα και o Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.
Οι επαναστάτες ξεκίνησαν το αντάρτικο στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα και ο επαναστατικός στρατός που συγκροτήθηκε «ακούμπησε» στη συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία, που είχε ξεκινήσει το κίνημα της 26ης Ιούλη με επικεφαλής τον Φ. Παις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας, όπως είχε ονομαστεί το ΚΚ Κούβας, και το Επαναστατικό Διευθυντήριο που απαρτιζόταν από επαναστάτες φοιτητές. Βασίστηκε στη δράση των οργανωμένων δυνάμεων στις πόλεις, στην παράνομη δουλειά που ανέπτυσσαν οι κομμουνιστές στους χώρους δουλειάς, στην αγροτιά και τη νεολαία. Αυτή η προετοιμασία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων συνέβαλε καθοριστικά στην επιτυχή έκβαση της επαναστατικής πάλης. Αυτές ήταν και οι κύριες δυνάμεις που προχώρησαν στην ενοποίησή τους στις Ενωμένες επαναστατικές δυνάμεις, που οδήγησαν στην επανασύσταση του ΚΚ Κούβας το 1965.
Την 1η Γενάρη του 1959 ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας μπαίνει θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από ένα μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα, τον οποίο στήριζαν οι ΗΠΑ. Η Κουβανική Επανάσταση απέδειξε ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και βρήκε αμέσως την αμέριστη στήριξη της Σοβιετικής Ένωσης και των τότε σοσιαλιστικών χωρών.
Δυο χρόνια και 4 μήνες μετά την Επανάσταση, ο κουβανικός λαός, με την καθοδήγηση της ηγεσίας του και του ίδιου του Κάστρο, αναχαιτίζει στον Κόλπο των Χοίρων στην παραλία Χιρόν, την εισβολή και απόβαση 1.400 μισθοφόρων που έστειλε η αμερικανική κυβέρνηση.
Στη μεγάλη διαδήλωση της 16ης του Απρίλη του 1961, στις κηδείες των σκοτωμένων από τις αεροπορικές επιδρομές (λίγο πριν την απόβαση των μισθοφόρων της CIA), ο Φιντέλ Κάστρο, ανακηρύσσει για πρώτη φορά το σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης. Για δεκαετίες ο Φιντέλ Κάστρο, από τη θέση του προέδρου της Κούβας και ως επικεφαλής του ΚΚ Κούβας, καθοδήγησε την πάλη του λαού της χώρας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, στις δύσκολες συνθήκες της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και περικύκλωσης και ιδιαίτερα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες το 1989-1991.
Ο Φιντέλ Κάστρο αφήνει πολύτιμη παρακαταθήκη στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και ιδιαίτερα στον κουβανικό λαό, στον αγώνα που δίνει και σήμερα ενάντια στο αμερικανικό εμπάργκο που συνεχίζεται και όλες τις προσπάθειες υπονόμευσης του σοσιαλιστικού δρόμου ανάπτυξης, στις οποίες πρωτοστατούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ.
Ο Φιντέλ Κάστρο θα ζει για πάντα στην ιστορική μνήμη και τη συλλογική συνείδηση των λαών όλου του κόσμου, των καταπιεσμένων στον αγώνα για την απαλλαγή της ανθρωπότητας από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για την τελική νίκη, για το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.
Hasta la victoria siempre comandante !
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Τις προηγούμενες ημέρες υπογράφηκαν δύο Υπουργικές Αποφάσεις, με τις οποίες ενισχύεται ιδιαίτερα ο Νομός Τρικάλων και σε σχέση και με τον πρωτογενή τομέα, αλλά και σε ότι αφορά την στήριξη των πλημμυροπαθών από τις πρόσφατες καταστροφές. Ως προς το πρώτο ζήτημα, όλοι οι αγρότες και κτηνοτρόφοι των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών του Νομού μας, με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, θα δουν αυξήσεις κατά 25% στις εξισωτικές τους αποζημιώσεις για το 2016. Συγκεκριμένα, με την σχετική υπουργική απόφαση, το ανώτατο ποσό που μπορούν να εισπράξουν οι δικαιούχοι εξισωτικής αποζημίωσης των ορεινών περιοχών αυξήθηκε, από 100 ευρώ το εκτάριο, σε 125 ευρώ το εκτάριο.
Ως προς το θέμα της στήριξης των πλημμυροπαθών του Νομού Τρικάλων, υπογράφηκε η απόφαση της Υφυπουργού Οικονομικών με την οποία παρατείνεται – αναστέλλεται η καταβολή βεβαιωμένων και ληξιπρόθεσμων οφειλών φυσικών και νομικών προσώπων, που έχουν την κύρια κατοικία ή έδρα τους σε πληγείσες περιοχές του Νομού Τρικάλων. Στο πλαίσιο αυτό αναστέλλεται το σύνολο των φορολογικών υποχρεώσεων μέχρι 1.1.2017, για τους κατοίκους των περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί ως πλημμυρόπληκτες στο Νομό Τρικάλων.
Με δεδομένη τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσουν να παλεύουν και για την μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική προστασία των πολιτών του Νομού Τρικάλων, καθώς και για την ενίσχυση της ποιοτικής πρωτογενούς παραγωγής και των πολιτικών για την στήριξη της ορεινότητας.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Ανακοίνωση της Π.Ε. του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση για το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο
Έφυγε σήμερα ένας μεγάλος επαναστάτης. Ο Φιντέλ Κάστρο, ηγέτης της νικηφόρας κουβανέζικης επανάστασης, αλλά και σημείο αναφοράς όλων των επαναστατών του κόσμου σε πολλές γενιές.
Ο Κάστρο έφυγε στα 90 του, μαχόμενος ως την τελευταία στιγμή με διαυγές επαναστατικό πνεύμα, παρά το γεγονός ότι είχε παραιτηθεί από τα κρατικά και κομματικά αξιώματα.
Ο Κάστρο, όπως και ο Τσε, θα μείνουν αθάνατοι, όχι μόνο στη μνήμη του κουβανικού λαού και των άλλων λαών της Λατινικής Αμερικής, αλλά και στη σκέψη των επαναστατών όλου του κόσμου. Αυτή η αίγλη δεν είναι καθόλου τυχαία, έχει τη σημασία της και τις εξηγήσεις της. Μίλησαν και άλλοι σε μεγαλύτερες χώρες και σε ανώτατες θέσεις για τον κομμουνισμό, που όμως ξεχάστηκαν πλέον μέσα στη σκόνη του χρόνου και την αρνητική κληρονομιά της ανατροπής τελικά της επανάστασης και τη δημιουργία ιδιότυπων εκμεταλλευτικών καθεστώτων. Ο Κάστρο και οι σύντροφοί του δεν ανήκουν σε αυτούς.
Η κουβανέζικη επανάσταση (1959) αποτέλεσε μια μεγάλη τομή στη θεωρία και κυρίως στην πράξη, διότι αρνήθηκε την αντικατάσταση της διαπάλης ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό, σε μια αντιπαράθεση κρατικών πολιτικών και τελικά συμβιβασμού με τον ιμπεριαλισμό στο όνομα της «ειρηνικής συνύπαρξης».
Ο Κάστρο με τους αντάρτες του, ανέστησε την επανάσταση ως ανώτατο όπλο της μαζικής πολιτικής πάλης, αρνούμενοι την ακύρωσή της στο όνομα της δεύτερης και του «ειρηνικού περάσματος», που ήταν η κυρίαρχη γραμμή μέσα στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα εκείνη την περίοδο.
Η κουβανέζικη επανάσταση έδωσε υπόσταση στον επαναστατικό διεθνισμό, μέσα από το δρόμο της επανάστασης και της αλληλεγγύης. Ο Κάστρο, ο Τσε και οι σύντροφοί τους, πολέμησαν κάτω από μια σημαία που έγραφε «πατρίδα ή θάνατος». Θεωρώντας παράλληλα πατρίδα κάθε γωνιά του κόσμου και τελικά κάθε πεδίο της λαϊκής μάχης για το δίκιο και την ελευθερία.
Για την επιλογή του αυτή ο λαός της Κούβας πλήρωσε και πληρώνει πολύ ακριβό τίμημα. Αντιμετώπισε θαρραλέα το δολοφονικό μίσος των ιμπεριαλιστών. Το εγκληματικό εμπάργκο των ΗΠΑ, η εισβολή των αντεπαναστατών μισθοφόρων τους, η διαρκής υπονόμευση των λαϊκών κοινωνικών κατακτήσεων, οι αναρίθμητες απόπειρες δολοφονίας του ίδιου του Φιντέλ δεν μπόρεσαν να τον γονατίσουν.
Η κουβανέζικη επαναστατική κοινωνία, μια μόλις ανάσα απόσταση από την ηγέτιδα ιμπεριαλιστική δύναμη, στάθηκε όρθια για δεκαετίες, ακόμη και μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, στηριζόμενη στη συμμετοχή και την αυτενέργεια των εργατικών λαϊκών μαζών. Πολλές και σημαντικές καταχτήσεις έμειναν ζωντανές παρά τις μεγάλες οπισθοχωρήσεις στον τομέα της οικονομίας, τις γραφειοκρατικές στρεβλώσεις και την επίδραση της καπιταλιστικής λογικής μέσα από το αρνητικό πλέγμα διεθνών σχέσεων, χωρίς όμως να εκφυλιστεί σε τέτοιο βαθμό όπως στην ανατολική Ευρώπη. Μέσα στους δυσμενείς διεθνείς συσχετισμούς, η Κούβα δεν έπαψε ούτε στιγμή να αποτελεί στήριγμα για κάθε ανατρεπτική επιλογή, για όλους τους καλύτερους πειραματισμούς και καταχτήσεις που επιβλήθηκαν στη Βενεζουέλα και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής
Οι Κουβανοί κομμουνιστές δεν παραιτήθηκαν ούτε στιγμή. Το πάλεψαν και αναζήτησαν μαζί με πρωτοπόρες επαναστατικές τάσεις και άλλους δρόμους σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής οικοδόμησης. Έφτασαν, ωστόσο, στα όρια τους, που για να τα ξεπεράσουν ήταν αναγκαίο ένα ακόμα κύμα επαναστατικής ανόδου στην Λ. Αμερική και γενικότερα.
Αυτό είναι δυνατό στις σημερινές συνθήκες που διαμορφώνουν οι αντιθέσεις του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, οι εφιαλτικοί κίνδυνοι της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης αλλά και οι πρωτόγνωρες δυνατότητες που προετοιμάζουν την κατεξοχήν εποχή των εργατικών κομμουνιστικών επαναστάσεων στον 21ο αιώνα. Το ασίγαστο πάθος του Φιντέλ, του Τσε, του Καμίλο και των ανταρτών τους θα εμπνέει τους επαναστάτες του παρόντος και του μέλλοντος, όλους όσους ονειρεύονται και μάχονται για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και για τον κομμουνισμό και την απελευθερωτική κοινωνία της εποχής μας.
Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση εκφράζει τα συντροφικά και ειλικρινή συλλυπητήρια στο Λαό της Κούβας και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κούβας.
Αντίο καπετάνιε της Σιέρρα Μαέστρα!
Η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
