Αύριο 15 Μαΐου εορτάζεται η διεθνής ημέρα της οικογένειας που καθιερώθηκε το 1993 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, θέλοντας να τιμήσει την συνεισφορά του πατέρα και της μητέρας στο θεσμό της οικογένειας. Ο ετήσιος αυτός εορτασμός αντανακλά τη σπουδαιότητα που αποδίδει η διεθνής κοινότητα στην οικογένεια καθώς η οικογένεια είναι ένας πανάρχαιος θεσμός που αποτελεί το βασικό κύτταρο της κοινωνίας όπου αναπτύσσεται η προσωπικότητα του ατόμου. Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Οικογένειας έχει ως θέμα : Η Οικογένεια Ύλη για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων. Με τα χρόνια, η διεθνής κοινότητα έχει αναγνωρίσει τη σημασία των οικογενειών για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων. Οι οικογένειες παραμένουν ενεργοί παράγοντες της ανάπτυξης και πολυάριθμες συνεισφορές τους στην ανάπτυξη, αξίζουν μεγαλύτερη αναγνώριση και υποστήριξη. Βρίσκουμε όμως την ημέρα αυτή την οικογένεια και ιδιαίτερα την πολύτεκνη, σε ακόμη χειρότερη θέση, τόσο από τη γενικευμένη φτώχεια της χώρας όσο και από σωρεία παράλογων νομοθετημάτων. Παραγνωρίζουν οι νομοθέτες όμως ότι η οικογένεια είναι το πιο ζωντανό κοινωνικό κύτταρο που στέκει ανάμεσα και συνδέει λειτουργικά το άτομο και την κοινωνία σαν σύνολο. Αυτό που μόνο η οικογένεια, και κανένας άλλος Οργανισμός ή Οργάνωση δεν μπορεί να προσφέρει στα μέλη της είναι η οικονομική, κοινωνική και ψυχολογική υποστήριξη και κοινωνική εκπαίδευση, ώστε να ενταχθούν σαν υγιείς μονάδες στην κοινωνία. Η φτώχεια και η ανέχεια που πλήττουν την κοινωνία μας δοκιμάζουν και τη συνοχή της οικογένειας. Η αναγκαστική μετανάστευση (εσωτερική ή εξωτερική) των νέων για ανεύρεση εργασίας, ο περιορισμός στις δυνατότητες των νέων για σπουδές, η ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτηση των μεγαλυτέρων από τους νέους για επιβίωση λόγω των περιορισμών των συντάξεων και την άδικη φορολόγηση, δημιουργούν εντάσεις και δοκιμάζουν τις σχέσεις. Είναι αυτονόητο ότι εάν οι δεσμοί των οικογενειών διαρραγούν, τότε η κοινωνία θα κλονιστεί στο σύνολό της. Φαίνεται ότι οι Έλληνες ξαναγυρίζουμε, την ώρα της οικονομικής κρίσεως, στις ρίζες μας, στην Οικογένεια. Το ερώτημα, όμως, που τίθεται αμείλικτο είναι: πόσο ακόμη θα αντέξει η Ελληνική Οικογένεια; Παλαιότερα τις δυσκολίες και μάλιστα τις οικονομικές τις μοιράζονταν οι γονείς, τα παιδιά, οι συγγενείς. Υπήρχε ένας κόσμος ολόκληρος της στενότερης και ευρύτερης οικογένειας, που πρόσφερε την βοήθεια του, όταν κάποιος βρισκόταν σε δύσκολη θέση. Σήμερα, ο κόσμος αυτός έχει ελαττωθεί, αφού οι ελληνικές οικογένειες μένουν στο ένα παιδί και ο δείκτης γεννητικότητας, για τις ελληνίδες είναι κάτω της μονάδος.
./.
-2-
Η Παγκόσμια Ημέρα της Οικογένειας δίνει αφορμή σε όλους, την κοινωνία και την Πολιτεία, να ξανασκεφτούν και να αποφασίσουν για πράξεις και μέτρα που θα στηρίξουν την οικογένεια στις νέες δύσκολες συνθήκες, κάτι που το Σύνταγμα αλλά και πλήθος Διεθνών Συμβάσεων, κάτω από την αιγίδα του ΟΗΕ, προβλέπουν και επιτάσσουν.
Η στήριξη της οικογένειας δεν είναι δαπάνη, είναι επένδυση στο μέλλον της χώρας.
Ευχόμαστε ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλες τις οικογένειες και καλό κουράγιο!
Το
Δ.Σ. του Συλλόγου Πολυτέκνων
