Ποιος είπε ότι το βουνό σηκώνει αστεία; Ποιος είπε ότι επειδή στον κάμπο είναι καλοκαίρι, θα είναι και στις κορυφές;
Εκεί πάνω στον οικισμό «Σπίτια Μεσοχώρας», το ζεστό κατάλυμα πρόσφερε σε εμάς τους τέσσερις, μια βραδιά ασφαλή. Την άλλη μέρα όμως;
Λίγο πριν ξημερώσει ανηφορίζουμε στην Μαλόραχη με βαριά ορειβατικά σακίδια. Αυτή τη φορά η πορευόμαστε για την κατάκτηση της δύσκολης και κακοτράχαλης κορυφής «Κάστρο» που βρίσκεται στα ανατολικά της ψηλότερης κορυφής του βουνού Χατζή. Θα επιχειρήσουμε ανάβαση με ΤΗΝ βοήθεια αναρρίχησης.
Μετά την θέση Μορτζούλα, εγκαταλείπουμε το σηματοδοτημένο από τον σύλλογό μας μονοπάτι για την ψηλότερη κορυφή. Παίρνοντας πορεία ανατολικότερα περνάμε από τις όμορφες αλπικές πλαγιές που το πρώτο φως του ήλιου τις κάνει μαγευτικές. Σε λίγο φτάνουμε στην πέτρινη καλύβα με την στρούγκα δίπλα της. Από εκεί το μικρό μονοπάτι κινείται ανάμεσα στις δυο πανύψηλες πλαγιές και κατευθύνεται στην ράχη μεταξύ των κορυφών «Χατζή» και «Κάστρο».
Εδώ το κρύο και η βαριά συννεφιά μας αναγκάζουν να επιστρατεύσουμε σκουφιά και γάντια χειμωνιάτικα. Η ορατότητα είναι σχεδόν μηδενική αλλά η πορεία καλά κρατεί. Βρισκόμαστε στα 1770 μ. και το πρώτο αποκαλυπτικό στοιχείο είναι μπροστά μας. Φρέσκο χιόνι που έπεσε πριν από λίγο.
Όσο η ανάβασή μας συνεχίζεται, το ύψος του χιονιού αυξάνει. Τώρα βρισκόμαστε στον αυχένα και το ύψος του πλησιάζει τα 10 εκατοστά. Από εκεί και πάνω τα πράγματα δυσκολεύουν.. Ο ένας μετά τον άλλον σκαρφαλώνουμε με μεγάλη κλίση προς την κορυφή «Κάστρο». Δεξιά μας βρίσκεται η κάθετη πέτρινη κόψη που μας δείχνει την αγριάδα της για εκατοντάδες μέτρα ως το Πολυνέρι.
Σε λίγο και με μεγάλη προσοχή φτάνουμε στο μικρό πατάρι και θα προσπαθήσουμε να αναρριχηθούμε τα λίγα μέτρα που μας χωρίζουν από την κορυφή. Τα μπροντριέ, τα διπλά σκοινιά, οι ασφάλειες και τα καρφιά κάνουν την εμφάνιση τους. Πρώτος της παρέας ο Νίκος και ακολουθεί ο Γιάννης. Το πέτρωμα με την αρνητική κλίση καθυστερεί για πάνω από μιάμιση ώρα την ανάβαση. Η αγωνία μας, το τσουχτερό κρύο, το παγωμένο χιόνι και η ανεμοθύελλα της στιγμής με τις λεπτές, παγωμένες νιφάδες, μελανιάζουν τα δάχτυλα μας που δεν μπορούν να σφίξουν τα σκοινιά.
Αλλάζουμε το πρόγραμμα μας κατεβάζοντας τον Νίκο σύντομα. Εδώ τώρα ετοιμαζόμαστε για κατάβαση στα χαμηλότερα. Μη θέλοντας να αποχωριστούμε την προκλητική κορυφή, προσπαθούμε με διάφορους τρόπους να καθυστερούμε στην ράχη της. Δεμένοι ο ένας μετά τον άλλον σε 60 μέτρων σκοινί και ασφαλίζοντας πρόχειρα περνάμε στενό αρνητικό πατάρι. Τα κράνη μας χτυπούν στον σκληρό ασβεστόλιθο κροταλίζοντας άγρια. Σε λίγο βρισκόμαστε στην κόψη της μεγάλης ράχης που σβήνει χαμηλά και βόρεια.
Από εδώ και με μεγάλη προσοχή, μη έχοντας άλλη επιλογή, θα κατεβούμε στα πιο δύσκολα περάσματα. Για πάνω από 2 ώρες βαδίζουμε σε μικρό μονοπάτι που κατευθύνεται προς την πέτρινη καλύβα. Στη συνέχεια η πορεία μας είναι ασφαλής και η ομάδα χωρίζεται. Οι δυο θα επιστρέψουν από την Μαλόραχη προς τα Σπίτια και οι άλλοι θα ακολουθήσουν την συνέχεια της ράχης που χάνεται κάτω χαμηλά στον οικισμό «Καψιωχέικα» του Μοσχοφύτου και από εκεί με δασόδρομο ανηφορίζει προς το πέρασμα για τα Σπίτια.
Αργά το απόγευμα και μετά από ολοήμερη πορεία συναντηθήκαμε και πάλι στο σπίτι όπου φιλοξενηθήκαμε. Μέσα από αυτή την δύσκολη προσπάθεια στην κακοτράχαλη κορυφή του κάστρου, θέλουμε για άλλη μια φορά να ευχαριστήσουμε την κυρία Αγγελική για την φιλοξενία που μας παρείχε.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Την Κυριακή 25/5 λόγω των εκλογών δεν υπάρχει προγραμματισμένη ανάβαση. Υπάρχει πιθανότητα να γίνει πορεία σε γειτονική μας κορυφή.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να πάρετε στα γραφεία του συλλόγου μας, Ομήρου 6 (κάτω από το ΚΑΠΗ), τηλ. 2431072077 την Παρασκευή από 9.00 έως 10.30’ μμ.
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες και υλικό θα βρείτε στο site του συλλόγου στη διεύθυνση www.trikalasport.gr.
