ΤΟΤΕ…ΚΑΙ…ΤΩΡΑ…!
Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας D.Ed, M. Ed, P.H.D. Πολιτευτής Τρικάλων.
Κατά την αρχαιότητα δύο μεγάλοι πολιτισμοί , ο Ελληνικός και ο Περσικός , κυριαρχούσαν στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Οι Πέρσες βασιλείς ήθελαν , πάση θυσία , να υποτάξουν το πνεύμα αλλά και την κοινωνία των Ελληνικών κρατών της τότε εποχής. Έτσι έγιναν οι μεγάλες εκστρατείες των Περσών και αναδείχθηκε η υπεροχή του Ελληνικού δαιμονίου και το μεγαλείο της ψυχής των αρχαίων μας προγόνων. Δυστυχώς , τότε , όπως και σήμερα , υπήρξαν Έλληνες , που πρόδωσαν τα ιδανικά της φυλής και συνεργάστηκαν με τους Πέρσες , στην περίοδο 490-431 π.Χ. Τότε γεννήθηκε η λέξη «Μηδισμός» , που εκτός από τα άλλα , ενέχει και την έννοια της προδοσίας. Την προδοσία που όπως λέγεται την αγάπησαν πολλοί αλλά τον προδότη κανένας.
Ρίχνοντας μια ματιά στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας , θα διαπιστώσουμε , πως και σήμερα υπάρχει πολύ έντονα ο «Μηδισμός». Αυτό θα διαπιστωθεί , εάν δούμε τι έκαναν προεκλογικά τα πολιτικά κόμματα και οι αρχηγοί τους. Ποια προγράμματα εξήγγελαν και φυσικά τι έκαναν μετεκλογικά , αφού , φυσικά , έκλεβαν την ψήφο του λαού και ανέβαιναν στην εξουσία. Σχεδόν τίποτε δεν υλοποίησαν από αυτά που υπόσχονταν.
Μεγάλο παράδειγμα οι σημερινοί συγκυβερνήτες της χώρας δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας , με το μεγάλο σχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ και ο μικρός…παίχτης , Πάνος Καμμένος με την μικρή δύναμη των ΑΝΕΛ.
Ο Αλέξης Τσίπρας είχε ντυθεί , όλα τα χρόνια της αντιπολίτευσης , τον μανδύα του ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ. Δεν του άρεσε τίποτε. Ήθελε να αλλάξει τα πάντα. Ήταν αντι-Ευρωπαίος και φώναζε μαζί με άλλους αρχηγούς το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Ήθελε η χώρα μας να φύγει από την ΕΕ ή , τουλάχιστον , να τροποποιήσει την μορφή λειτουργίας της με ιδεοληψίες…Μαδούρο. Κατηγορούσε τους Αμερικανούς ως «φονιάδες των λαών». Έψεγε όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις για τα μνημόνια και δήλωνε ότι θα τα «σχίσει» ερχόμενος στην εξουσία. Ταυτόχρονα εκστομούσε τους πιο σκληρούς χαρακτηρισμούς κατά της Μέρκελ , του Σοϊμπλε , των παραγόντων των Βρυξελλών και των προέδρων των ΗΠΑ.
Από αυτά , μόλις έγινε πρωθυπουργός δεν έκανε τίποτε ή μάλλον έκανε τα ακριβώς αντίθετα. Ο πρώην… ψευτοεπαναστάτης «ΕΜΗΔΗΣΕ» και έγινε ΑΡΝΑΚΙ. Επεδίωξε να έχει άριστες σχέσεις με την ΕΕ. Ψήφισε δύο απανωτά ολέθρια μνημόνια. Φτωχοποίησε τη χώρα και , φυσικά , έδωσε «γη και ύδωρ» σε Ευρωπαίους και σε Αμερικανούς. Τώρα είναι στην Αμερική και είναι έτοιμος να κλείσει συμφωνίες για παραμονή «των βάσεων του θανάτου». Επίσης θα τακτοποιήσει το θέμα των ενεργειακών αποθεμάτων και θα ζητήσει βοήθεια , για να ξεπεράσει το…ΑΓΚΑΘΙ , που λέγεται ΔΝΤ.
Η αλήθεια είναι , πως η ένταξη μας στον δυτικό συνασπισμό , εδώ και πολλές δεκαετίες , ήταν σωτήρια κίνηση. Με τον τρόπο αυτό δεν προσχώρησε η Ελλάδα στην «δικτατορία του προλεταριάτου». Φυσικά και έκαναν λάθη οι δυτικοί και αδίκησαν την Ελλάδα όπως έγινε στην Κύπρο , στην Κωνσταντινούπολη , στην Βόρεια Ήπειρο και στα Σκόπια. Γενικά όμως η ένταξη μας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ ήταν η καλύτερη επιλογή.
Από την άλλη πλευρά , η ουρά της σημερινής κυβέρνησης , που είναι οι ΑΝΕΛ και ο Πάνος Καμμένος κοίταξαν μόνο την ΕΞΟΥΣΙΑ και τις ΚΑΡΕΚΛΕΣ. Οι προγραμματικές τους δηλώσεις και οι προεκλογικές τους υποσχέσεις ξεχάστηκαν από τη στιγμή που συνεργάστηκαν με το Αριστερό και , ενδεχομένως , ΆΘΕΟ μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Καμμένος έλεγε προεκλογικά πως «δεν θα συνεργαστεί με μνημονιακό κόμμα». Τόνιζε πως θα «καταργήσει τον αντισυνταγματικό ΕΝΦΙΑ» και δήλωνε , ακόμα και μετεκλογικά , το «κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη».
Και οι δυο τους , Τσίπρας και Καμμένος , «ΕΜΗΔΗΣΑΝ» δηλαδή πρόδωσαν τα συμφέροντα της πατρίδας και υλοποίησαν τα αντίθετα από όσα έλεγαν προεκλογικά το 2015. Το ΤΟΤΕ με το ΤΩΡΑ δεν έχει καμία σχέση. Έγινε αυτό που λέει ο λαός «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα αλλιώς».
Δυστυχώς ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ για το μέλλον της πατρίδας μας είναι ορατός και από τον πιο απλό πολίτη, ενώ η κοινωνία μας έχει ξεπεράσει τις αντοχές της. Το σύνθημα «ή Αλλάζουμε ή Βουλιάζουμε» είναι τόσο επίκαιρο όσο ποτέ.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Άξιος ο μισθός σου Σάκη Παπαδόπουλε!
Εσύ και η κυβέρνησή σου μπορείτε να συγκαταλέγεστε στους πλέον νομιμόφρονες προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα στις ΗΠΑ είναι σε εξέλιξη , ενώ ταυτόχρονα στην Ελλάδα διεξάγεται η ανάλογη προσπάθεια να σερβιρίστεί με μπόλικη επικοινωνιακή γαρνιτούρα. Ανεξάρτητα από τα τόσα επικοινωνιακά που θα κατακλύσουν το τραπέζι των ΜΜΕ αυτές τις μέρες , το ταξίδι του πρωθυπουργού έχει ένα βασικό στόχο: Την αναβάθμιση των ΑμερικανοΝΑΤΟϊκων βάσεων στην Ελλάδα και τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στα δολοφονικά σχέδια ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή.
Τα όποια «ανταλλάγματα» διεκδικεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σ’ αυτό το άθλιο κι επικίνδυνο παζάρι, δεν αφορούν τον ελληνικό λαό, αλλά τις επενδύσεις και τα κέρδη επιχειρηματικών κολοσσών, μέσα κι από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και την παράδοση του ενεργειακού πλούτου.
Τη δική του πινελιά στο προπαγανδιστικό περιτύλιγμα της κυβέρνησης έβαλε και ο συντοπίτης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σάκης Παπαδόπουλος , ο οποίος μεταξύ των αναλύσεων περί ουμανισμού και διαφωτισμού –που αρέσκεται πολύ να κάνει- δήλωσε ότι το γνωστό σύνθημα “Φονιάδες των Λαών Αμερικάνοι” δεν ανταποκρίνεται στα σημερινά δεδομένα…Μάλλον, κατά τον κ.Σάκη, το Αμερικάνικο κεφάλαιο , το κράτος του και η εξωτερική πολιτική του εργάζονται πλέον για το διαφωτισμό των λαών με τις αξίες του ουμανισμού και του εργασιακού πολιτισμού ….
Άξιος ο μισθός σου Σάκη Παπαδόπουλε!
Εσύ και η κυβέρνησή σου μπορείτε να συγκαταλέγεστε στους πλέον νομιμόφρονες προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Εθνικισμός και μετανάστευση
Ο «μεταναστευτικός κίνδυνος» υπήρξε διαχρονικά ο εύκολος δρόμος για να «πειστούν» κυρίως οι πιο φτωχοποιημένες και αδύναμες κοινωνικές ομάδες ότι η αιτία για τη δραματική τους κατάσταση είναι οι «ξένοι» (πρόσφυγες και μετανάστες) που μας «παίρνουν τις δουλειές» και «τρώνε το ψωμί μας», που με την παρουσία τους αυξάνεται η εγκληματικότητα και απειλείται η έννομη τάξη και που έχουν υποβαθμίσει την ποιότητα της ζωής και έχουν διαβρώσει την «καθαρότητα» του κοινωνικού ιστού του έθνους.
Η μετανάστευση, ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό αποτελεί διαχρονικό φαινόμενο στην Ευρώπη και σήμερα είναι το αποτέλεσμα της βαθιάς συστημικής κρίσης και των πολέμων που λαμβάνουν χώρα σε διάφορα μέρη του κόσμου και τα τελευταία χρόνια στη γειτονιά μας.
Η ξενοφοβία και ο «κίνδυνος» από τους μετανάστες αποτελούν την κύρια πηγή τροφοδότησης της μισαλλοδοξίας και του εθνικιστικού ρατσισμού. Την κατάσταση αυτή του φόβου επιχειρούν να εκμεταλλευτούν εκλογικά κυρίως ορισμένα κόμματα της «Ακροδεξιάς», τα οποία εξαρτούν την επιβίωσή τους από την καλλιέργεια μιας επικίνδυνης ρατσιστικής υπερεθνικοφροσύνης, καθώς και ορισμένες μικρές ακροδεξιές πολιτικές ομάδες («σταγονίδια»), που εγκαταβιώνουν μέσα στους κόλπους ισχυρών πολυτασικών κεντροδεξιών παρατάξεων. Οι συνιστώσες αυτές σε ομαλές κοινοβουλευτικές συνθήκες διαδραματίζουν περιθωριακό ρόλο.
Σε κρίσιμες, ωστόσο, περιόδους οι μειοψηφίες αυτές -που συνήθως είναι μαχητικές και φανατικές- παρασύρουν τις ηγεσίες των μεγάλων κομμάτων σε μια ακραία ρητορική με στόχο την προσέλκυση ψηφοφόρων. Υπάρχουν, βέβαια, περιπτώσεις, που οι αρχηγοί των μεγάλων κομμάτων διακατέχονται οι ίδιοι από τέτοιες ακραίες εθνικιστικές ιδέες, συμπαρασύροντας ολόκληρες τις παρατάξεις τους προς ανάλογες θέσεις. Σε αυτές όμως τις περιπτώσεις τα κόμματα οδηγούνται συνήθως είτε στη συρρίκνωσή τους είτε στη διάσπασή τους.
Η ιδεολογική βάση των «ακροδεξιών κομμάτων» θεμελιώθηκε ιστορικά στον καλούμενο νεοσυντηρητισμό. Αρχικά το κίνημα αυτό εμφανίστηκε στις HΠΑ και είχε σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά. Αργότερα, όμως, υιοθέτησε τον οικονομικό συντηρητισμό και την ξενοφοβία. Κατά την περίοδο της προεδρίας του Θίοντορ Ρούσβελτ ειδικότερα και κυρίως του Χούβερ, ο «νεοσυντηρητισμός» αρχίζει να εφαρμόζει ακραίες νεοφιλελεύθερες οικονομικές συνταγές, που ευνοούν τις πολύ ισχυρές οικονομικά τάξεις της εποχής εκείνης. Ετσι, οικοδομήθηκε η ολιγαρχία των «λήσταρχων βαρόνων».
Αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (και για 30 χρόνια) η ανθρωπότητα έζησε στη «χρυσή εποχή» του κεϊνσιανισμού. Η περίοδος αυτή ανακόπηκε με την επανεμφάνιση του νεοφιλελευθερισμού και με κύριους πολιτικούς εκφραστές του τη Θάτσερ και τον Ρέιγκαν. Επί προεδρίας των δύο Μπους ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός επεκτείνεται και στο πολιτικό πεδίο και μεταβάλλεται σε ένα νεοσυντηρητικό κίνημα.
Το κίνημα αυτό διαμορφώνει τη «νέα Δεξιά» που προβάλλει μαζί με τη νεοφιλελεύθερη θεωρία και με βασικά εθνικιστικά ιδεολογικά στοιχεία όπως η «νέα ηθική», ο «νόμος» και η «τάξη», ο θρησκευτικός φανατισμός, η «εθνική ταυτότητα», οι «παραδοσιακές αξίες» και κυρίως ο συστηματικός πόλεμος κατά των μεταναστών.
Νεότεροι θεωρητικοί της ιδεολογίας του «νεοσυντηρητισμού» και της «νέας Δεξιάς» είναι ο Φράνσις Φουκουγιάμα (Francis Fukuyama) με το πολυσυζητημένο πόνημά του «Η πτώση της Αμερικής», καθώς και ο Σάμιουελ Χάντιγκτον με το έργο του «Η σύγκρουση των πολιτισμών» και με το «Ποιοι είμαστε».
Στα βιβλία αυτά ο Αμερικανός διανοούμενος προβάλλει την απειλή του μεταναστευτικού ως τον μείζονα κίνδυνο αλλοίωσης της εθνικής ταυτότητας του αμερικανικού λαού. Στην ίδια «νεοφιλελεύθερη-εθνικιστική» γραμμή κινήθηκε και ο διεθνολόγος καθηγητής Ντόναλντ Κέιγκαν (Donald Kagan), ενώ στον χώρο της λογοτεχνίας κύριος εκφραστής των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων-νεοσυντηρητικών απόψεων είναι η συγγραφέας Αϊν Ραντ (Αyn Rand).
Στη σημερινή «στροφή της Ιστορίας» (αποτέλεσμα σ’ έναν βαθμό και της παγκοσμιοποίησης) τα περισσότερα κράτη του δυτικού κόσμου αντιμετωπίζουν το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα της μετανάστευσης με ολιγωρία, με ατελέσφορα μέτρα και χωρίς ιδιαίτερη ευαισθησία. Τα περισσότερα, μάλιστα, από αυτά χρησιμοποίησαν την «ανθρώπινη αυτή μάζα» αποκλειστικά σαν ένα «άψυχο σώμα» και εργαλείο για την οικονομική ενίσχυση του παραγωγικού τους μηχανισμού.
Ετσι, τα ξεριζωμένα και ανέστια αυτά πλάσματα βρίσκονται σήμερα στο «έλεος του Θεού», χωρίς μάλιστα δική τους υπαιτιότητα. Τη μισαλλόδοξη αυτή στάση, που βασίζεται σε «διωγμούς» και αποκλεισμούς ανθρώπων (προσφύγων και μεταναστών), την έκαναν σημαία τους οι ακροδεξιές και φασιστικές πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες εκμεταλλεύονται συστηματικά και απάνθρωπα την απελπισία και τη δυστυχία των πολιτών, ιδιαίτερα κατά τις περιόδους κρίσης.
Η πολιτική αυτή βρήκε τελευταία πρόσφορο έδαφος και στην Ευρώπη της λιτότητας (βλέπε τελευταίες εκλογές στη Γερμανία), με αποτέλεσμα σήμερα να αποτελεί μια εν δυνάμει απειλή για τα δημοκρατικά πολιτεύματα των δυτικών κρατών.
Σωτήρης Χατζηγάκης
πρώην υπουργός, συγγραφέας
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΩΘΥΠΟΡΓΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ « ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ»
Συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης κι όχι αφηρημένες αναλύσεις, μου ζήτησαν σοβαροί δημοσιογράφοι της ευρύτατης Αριστεράς μετά τη δημοσίευση αποσπασμάτων της συνέντευξής μου την 12-10-17 στον Τάκη Χατζή του ΣΚΑΙ. Και έχουν δίκιο. Στο ερώτημα εάν ενας Αριστερός Πρωθυπουργός μπορεί να μεταβαίνει στις ΗΠΑ για να υπηρετήσει τα συμφέροντα της χώρας με τις αξίες και τις ιδέες της Αριστεράς, η απάντηση είναι καταφανής. Μπορεί να συναντά τον Τράμπ, την Ηγεσία των ΗΠΑ, τους επιχειρηματίες, να συζητά για τις απαιτήσεις τους, ίσως και για νέες βάσεις πολεμικών εξορμήσεων – θανάτου στη Μέση Ανατολή, χωρίς να ξεχνά ότι είναι αριστερός. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δώσει σαφείς αποδείξεις ότι δεν ξεχνά ότι είναι πρόεδρος ενός Κόμματος που επιδιώκει την κοινωνία της ανθρώπινης χειραφέτησης των ελεύθερων και ίσων παραγωγών.
Στο ερώτημα εάν ισχύει και σήμερα το σύνθημα της Αριστεράς « Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», η απάντηση πρέπει να είναι αποτέλεσμα « συγκεκριμένης ανάλυσης της συγκεκριμένης κατάστασης». Οι ηγεσίες των ΗΠΑ υπηρέτησαν μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο τα πιο επιθετικά σχέδια του κεφαλαίου για έλεγχο των πρώτων υλών του Πλανήτη, για έλεγχο της παγκόσμιας αγοράς, για προώθηση των συμφερόντων της πολεμικής τους βιομηχανίας, για συγκεντροποίηση του πλούτου… Εξαπέλυσαν ιμπεριαλιστικές επιδρομές, δολοφόνησαν, επέβαλλαν δικτάτορες, έγιναν φονιάδες πολλών λαών… Το σύνθημα όμως δεν ανταποκρίνεται στα δεδομένα. Δεν είναι γενικόλογα οι Αμερικάνοι « φονιάδες των λαών». Στις ΗΠΑ των εκρηκτικών ταξικών αντιθέσεων πλούσιων – φτωχών, οι Αμερικάνοι πολίτες – οι άνεργοι – οι άστεγοι – οι καταπιεσμένοι – οι μειονότητες – οι απλοί άνθρωποι – είναι « φονιάδες των λαών» ; Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν επισκέπτεται μια Χώρα που κατοικούν « φονιάδες των λαών». Φονιάδες υπάρχουν και στις ΗΠΑ, αλλά και σε όλο τον κόσμο, υπηρετώντας είτε ιδιοτελή συμφέροντα είτε ναζιστικές ή φονταμεταλιστικές ιδεοληψίες. Η Ελλάδα προωθεί μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που επιθυμεί φιλικές σχέσεις και με τη Ρωσία, τη Κίνα, το Ισραήλ, τη Παλαιστίνη, το Ιράν… και με τη Τουρκία. Η Ελληνική Κυβέρνηση παρεμβαίνει και στην Ενωμένη Ευρώπη για προώθηση πολιτικών που στοχεύουν να εξαφανίσουν τις εστίες πολέμου και να συμβάλλουν στη παγκόσμια ειρήνη – στην ειρηνική συμβίωση λαών, εθνοτήτων, προσφύγων, μεταναστών, πολιτών με τις ιδιαιτερότητές τους και τα δικαιώματά τους …
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΑΚΗΣ
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Σχόλιο για την ολοκλήρωση του «αναπτυξιακού συνεδρίου» κυβέρνησης –περιφέρειας
και τις δηλώσεις τοπικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ
Πάει πολύ τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στα Τρίκαλα να κουνάνε το δάχτυλο στο ΚΚΕ….
Το αποκαλούμενο «αναπτυξιακό» συνέδριο κυβέρνησης και περιφέρειας τελείωσε, η κουστωδία υπουργών και παραγόντων έφυγε από τη Θεσσαλία , όμως τα προβλήματα παραμένουν εδώ και οδηγούν στο διαρκές μάτωμα του λαού της περιοχής
Σε μια προσπάθεια να αποκρύψει τη σκληρή πραγματικότητα ο πρωθυπουργός λανσάρισε και επίσημα από το 4ο “αναπτυξιακό συνέδριο” το νέο παραμύθι της “δίκαιης ανάπτυξης”. ‘Όμως , οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι συνταξιούχοι, δεν ξεχνάνε ότι αυτά τα τελευταία 10 χρόνια της κρίσης γεννήθηκαν μετά από μια περίοδο καπιταλιστικής ανάπτυξης, την οποία πλήρωσαν και συνεχίζουν να πληρώνουν ακριβά. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι , οι κεφαλαιούχοι ό,τι έχασαν αρχικά από την κρίση, γρήγορα το αναπλήρωσαν και κέρδισαν πολλαπλάσια, με την πολιτική και της σημερινής κυβέρνησης και των προηγούμενων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε και το περίφημο «αναπτυξιακό συνέδριο για την παραγωγική ανασυγκρότηση στη Θεσσαλία» για την ανασυγκρότηση των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων στην περιοχή μας δούλεψε , για ν’ αυξηθούν τα κέρδη τους με «μπίζνες» και στη Θεσσαλία .
Κανένα προπαγανδιστικό περιτύλιγμα του πρωθυπουργού, του τύπου “ή θα υπάρχει «δίκαιη ανάπτυξη» ή δεν θα υπάρχει καθόλου – θα κάνω το 5ο μνημόνιο το μνημόνιο της ευτυχίας” δεν μπορεί να κρύψει ότι τα χειρότερα για τα λαϊκά στρώματα είναι μπροστά μας. Όσο και να προσπαθούν τα τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να διαδώσουν ότι εργάζονται για το καλό μας η πραγματικότητα μέσα στους χώρους δουλειάς είναι αμείλικτα σκληρή για τους εργαζόμενους. Γι’ αυτό πάει πολύ τα Τρικαλινά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να κουνάνε το δάχτυλο στο ΚΚΕ, κομπάζοντας ότι νοιάζονται για τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών , όταν με την πολιτική τους έχουν καταπατήσει κάθε έννοια κοινωνικού δικαιώματος, όταν έχουν κάνει την πιο βρώμικη δουλειά για να ξελασπώσουν το εκμεταλλευτικό σύστημα απ’ την κρίση του.
Δίκαιη ανάπτυξη σ’ ένα άδικο εκμεταλλευτικό σύστημα δεν υπάρχει.
Λύση Υπάρχει. Βρίσκεται στην οργάνωση της πάλης μέσα από τα σωματεία , τις επιτροπές αγώνα , τους συλλόγους , τις ριζοσπαστικές συσπειρώσεις Αυτοί που λένε ότι η μαζική- ταξική πάλη είναι ξεπερασμένη και αναχρονιστική και τη συκοφαντούν, είναι αυτοί που έχουν συμφέρον τα πράγματα να μείνουν όπως είναι σήμερα.
Λύση υπάρχει. Στην ένωση σε μια μεγάλη Κοινωνική Συμμαχία των εργατοϋπαλλήλων, των μικρών επαγγελματιών, των μικρομεσαίων αγροτών. Στον αγώνα που στοχεύει τον αληθινό αντίπαλο, τα μονοπώλια και στη εξουσία τους. Βρίσκεται στο δρόμο της συμπόρευσης με το ΚΚΕ, στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής για να φύγουν απ’ τη μέση αυτοί που λυμαίνονται τον πλούτο που παράγει ο εργαζόμενος λαός
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
