Όταν τελειώνει μία σχέση και δεν είναι δική μας επιλογή μπορεί να αισθανόμαστε μέσα μας ότι είναι δύσκολο να αφήσουμε το παρελθόν. Νοιώθουμε ότι είναι σαν να αφήνουμε ένα κομμάτι μας.
Μας φαντάζει τόσο ξένο να είμαστε μακριά από τον άνθρωπο που μέχρι τώρα μοιραζόμασταν τη ζωή μαζί του.
Πολλές φορές τα στάδια ενός χωρισμού είναι ίδια και με τα στάδια που βιώνουμε όταν ένας δικό μας άνθρωπος φύγει από τη ζωή.
Είναι η απώλεια ενός ανθρώπου που υπήρχε και δεν υπάρχει πλέον στη ζωή μας.
Άρνηση, Θυμός, Θλίψη είναι μερικά από τα συναισθήματα που μπορεί να νοιώθουμε.
Πολλές φορές οι δικοί μας άνθρωποι στην προσπάθεια τους να μας βοηθήσουν μπορεί να γίνονται πιο πιεστικοί στο να προχωρήσουμε στη ζωή μας αλλά εμείς εκείνη τη στιγμή να το εισπράττουμε αυτό ότι ??δεν μας καταλαβαίνουν??. Μπορεί να σκεφτόμαστε ??πολύ εύκολο το θεωρούν να ξεπεράσω κάποια πράγματα. Εγώ πονάω και το μόνο που μου λένε είναι να συνεχίσω τη ζωή μου??.
Χρειαζόμαστε τον δικό μας χρόνο, να περάσουμε τα δικά μας στάδια. Είναι μια απώλεια, ένας άνθρωπος που έφυγε από τη ζωή μας.
Με το να ανασυγκροτηθούμε μπορεί να μάθουμε πολλά για τη σχέση και για τον ίδιο μας τον εαυτό ακόμα και εάν τελείωσε με επώδυνο τρόπο για εμάς.
Είναι πολύ σημαντικό να επουλώσουμε αυτό που νοιώθουμε μέσα μας αλλιώς ο μονόδρομος είναι η παραίτηση, να μην προχωρήσουμε στη ζωή μας, η κατάθλιψη.
Ο κάθε επίλογος αφήνει μέσα μας τη δική του προσωπική πινελιά που θα είναι πλέον μέρος και κομμάτι της ζωής μας.. Όμως μετά από κάθε επίλογο πάντα κάποια στιγμή θα ξεκινήσει ένας καινούριος πρόλογος..
Όταν κάτι αφήνω πίσω μου, κάτι πάω να συναντήσω.
Σε κάθε αντίο, κρύβεται ένα σιωπηλό καλώς ήρθες. (Χόρχε
Μπουκάι).
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Βουλτσίδου Κατερίνα
