Υπάρχουν μέρη πανέμορφα που όμως είναι πολύ μακριά. Υπάρχουν μέρη που είναι κοντά μας αλλά δεν μακαρίζουμε και την τύχη μας αν βρεθούμε εκεί. Υπάρχουν μέρη ιδιαίτερα που καλύπτουν τα γούστα όλων και μπορούμε να βρεθούμε εκεί σε 50 λεπτά. Έτσι την Κυριακή, μέσα στο πρωινό πυκνό σύννεφο που κάλυπτε τον ορεινό ορίζοντα εμείς κατευθυνόμαστε για το Μουζάκι. Ανηφορίζουμε τον φιδίσιο ασφάλτινο δρόμο προς το Πευκόφυτο και τον αυχένα του Αγίου Νικολάου. Σε αυτή την διαδρομή το θαύμα της πράσινης ζωής έχει ανοιξιάτικη φορεσιά. Είναι αυτό που ετοιμάζει με τέτοιο γιορταστικό τρόπο το μεγάλο φεστιβάλ του υμέναιου της χλωρίδας σε κάμπους και σε βουνά. Η φαντασμαγορία θα κρατήσει όσο και η ζωή του Απριλομάη. Αυτό το θαύμα βρίσκεται δίπλα μας και μας συντροφεύει για ώρα.
Στην πρώτη ρεματιά ο αλάνθαστος πλάτανος φουντώνει και σαλεύει. Πιο πάνω οι δρυς με τους γερούς και τους πολύκλωνους κορμούς. Ψηλότερα όσο ανηφορίζουμε, το λυγερόκορμο έλατο κυριαρχεί στις πλαγιές της Καζάρμας και της Καράβας.
Πλησιάζοντας προς τον αυχένα του Αγίου Νικολάου, ένα άλλο ορεσίβιο δέντρο, η οξιά, σκαρφαλώνει ψηλότερα και σχηματίζει συστάδα στην βορινή πλαγιά. Έτσι μέσα σε αυτό το τρελό πανηγύρι της άνθησης του γάβρου και της οξιάς, προσμένουν οι σκηνίτες κτηνοτρόφοι για να ξεκινήσουν για τις ορεινές βοσκές.
Η μεγάλη στάνη στον Άγιο Νικόλαο, από όπου ξεκινάει η κυκλωτή πορεία μας είναι άδεια και κακοχειμωνιασμένη. Η δροσιά στο πρώτο λιγοστό χορτάρι ξεχωρίζει, τα βήματά μας στην πρώτη ανηφορική πορεία βαριά.
Η πυκνή ομίχλη φαίνεται πως έστρωσε για τα καλά και δεν αφήνει περιθώρια να ξεμακραίνουμε από ένας από τον άλλο. Βαδίζοντας για ώρα πάνω στην ράχη της πλαγιάς με πορεία ανατολική, πλησιάζουμε στο πυροφυλάκιο που βρίσκεται στην χαρακτηριστική κωνική κορυφή της Καζάρμας. Εκεί δεν μένουμε πάνω από 10 λεπτά. Ο σφοδρός αέρας και η πυκνή ομίχλη μας απωθεί προς τα ανατολικά. Περνώντας κοντά από μεγάλες χιονούρες και με μεγάλη προσοχή κατεβαίνουμε προς το πέρασμα του Κουφόλογγου.
Από εκεί συνεχίζουμε την πορεία μας βορειοανατολικά, που πολλές φορές χάνεται μέσα στις παγωμένες χιονούρες. Χάνοντας ύψος, η ομίχλη λιγοστεύει. Η απόσταση μέχρι την θέση «9 Βρύσες» είναι μικρή. Περνάμε τις δυο πηγές με το άφθονο νερό και σταματάμε για ξεκούραση στην διπλή κτιστή βρύση με τα σκέπαστρα στους ξύλινους κάναλους.
Ξεκουραζόμαστε και θαυμάζουμε το τοπίο που ακόμα θυμίζει χειμώνα. Πιο πάνω ο μεγάλος καταρράκτης με τον χαρακτηριστικό του θόρυβο δημιουργεί αναστάτωση. Δεν μένουμε πολύ. Συνεχίζουμε την πορεία μας δυτικά συναντώντας το παλιό μονοπάτι που ενώνει τα χωριά της ανατολικής Αργιθέας με τον κάμπο.
Για αρκετή ώρα βαδίζουμε στο μονοπάτι που περνά την μεγάλη και απότομο πλαγιά για να βρεθεί μέσα σε δάσος οξιάς που ακόμη το φύλλωμα δεν έχει αναπτυχθεί καλά. Το σκηνικό αυτής της ώρας με την ομίχλη να μπλέκεται ανάμεσα στις πανύψηλες κορφές είναι ανεπανάληπτο.
Σε λίγο βγαίνουμε από το δάσος και φτάνουμε στον αυχένα με τον εκκλησάκι του Αγίου Νικόλαου και τα αυτοκίνητά μας.
Τα νέα του Συλλόγου
Την Κυριακή 17/5 θα ανεβούμε στις κορυφές Καλόγηρος (υψ. 2701 μ.) και Πάγος (υψ. 2676 μ.) του Ολύμπου ξεκινώντας από τις εγκαταστάσεις του Κ.Ε.Ο.Α.Χ. στην θέση «Βρυσοπούλες».
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες μας μπορείτε να πάρετε κάθε Παρασκευή στα γραφεία του Συλλόγου – Ομήρου 5 (κάτω από το ΚΑΠΗ) ή στο τηλέφωνο 24310 72077.
Πληροφορίες και υλικό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του συλλόγου μας www.trikalasport.gr και στο facebook .
