Την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκαν στο 1ο ΓΕΛ Τρικάλων οι Δ΄ διαλυκειακοί ρητορικοί αγώνες Ν.Τρικάλων. Αυτή την χρονιά σαν μαθήτρια της Α΄ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Τρικάλων είχα την τύχη να συμμετάσχω και εγώ. Επίσης είχα και την τιμή να προχωρήσω στην δεύτερη φάση των αγώνων του αυθορμήτου λόγου.
Η εμπειρία μου στους αγώνες ήταν πολύ καλή. Ήταν κάτι διαφορετικό, πολύ ενδιαφέρον, εποικοδομητικό και μπορώ να ομολογήσω κάτι πιο μακριά από τα μέχρι τώρα δεδομένα των Τρικάλων. Εκείνο το πρωί μόλις μπήκα στον προαύλιο χώρο του σχολείου άρχισε να με διακατέχει ένα δημιουργικό άγχος και, παρόλο που τα περισσότερα παιδιά εκεί ήταν γνωστοί και φίλοι μου, η ένταση της στιγμής δεν με άφηνε να σκεφθώ λογικά. Ραγδαία από το μυαλό μου πέρασαν διάφορες σκέψεις. Η υπεύθυνη φωνάζει το όνομά μου στο μικρόφωνο και δειλά σπεύδω αμέσως στη τάξη. Κοιτάζω γύρω μου και καταλαβαίνω πως δεν υπάρχει καμία αιτία άγχους κι φόβου. Μόνο παιδιά της ηλικίας μου, που ουδέποτε θα μπορούσα να τους χαρακτηρίσω ανταγωνιστές, και τρείς ευγενικότατοι και άκρως φιλικοί καθηγητές-κριτές.
Η διαδικασία και των δύο ημερών ήταν σωστά οργανωμένη και χωρίς χρονοκαθυστερήσεις. Την πρώτη μέρα έγιναν οι προκριματικοί αγώνες με ακροατήριο τους μαθητές του 1ο Λυκείου ενώ την επόμενη μέρα οι αγώνες συνεχίστηκαν με τους ημιτελικούς, στους οποίους έλαβαν μέρος οι επιτυχόντες των προκριματικών αλλά και με τους τελικούς στους οποίους πέρασαν οι επιτυχόντες των ημιτελικών. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η απονομή των βραβείων στους τρεις πρώτους κάθε κατηγορίας παρουσία επισήμων, καθηγητών, μαθητών, φίλων και συγγενών των διαγωνιζομένων. Ενώ σε όλους τους μαθητές που συνέβαλαν σε αυτή την εκδήλωση ως ρήτορες, χρονομέτρες ή φωτογράφοι θα σταλεί ονομαστική βεβαίωση συμμετοχής.
Εν κατακλείδι θα ήθελα να παροτρύνω όλους τους μαθητές οι οποίοι πιστεύουν πως έχουν κλίση στον λόγο να λάβουν μέρος σε αυτό το θεσμό, για τον οποίο γίνεται αγώνας να διεξαχθεί σε πανθεσσαλικό επίπεδο. Θα τους βοηθήσει να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, κριτική σκέψη, ικανότητα λόγου και αυθεντικότητα. Ακόμα θα μπορέσουν να αναπτύξουν πιο εύκολα την προσωπικότητά τους, το αίσθημα της δημοκρατίας και της συλλογικότητας. Είναι μια όμορφη διοργάνωση και πολύ καλή εμπειρία για όλους. Μέσω αυτών των αγώνων δίνεται η δυνατότητα στους συμμετέχοντες να διαπιστώσουν τις δυνατότητές τους, να έρθουν αντιμέτωποι με τους συναθλητές, τους κριτές, τον χρόνο αλλά και με τον ίδιο τους τον εαυτό.
ΠΑΣΣΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ-ΒΑΡΒΑΡΑ Α2’ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Οι μαθητές γράφουν ποίηση…
Ποιήματα της μαθήτριας Πασσιά Κωνσταντίνας
του τμήματος Α2 Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Τρικάλων
ΑΠΩΛΕΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ
Η καρδιά είναι τα θέλω.
Πολλές φορές όμως τα πρέπει μας κυριεύουν
Ψάχνεις θέλω, μα βρίσκεις πρέπει.
Θέλω να φύ…
Πρέπει να μείνεις!
Θέλω να πετά…
Πρέπει να περπατήσεις!
Θέλω να ζή…
Πρέπει να πεθάνεις!
Κρυμμένα παντού αυτά τα πρέπει που δεν θέλω.
Ψάχνεις για ζωή και βρίσκεις θάνατο.
Γιατί αυτό είναι.
Ο θάνατος του εγώ είναι αυτά τα πρέπει.
Παντού υπάρχουν.
Κοντά και μακριά.
Σε εσένα και στον άλλο.
Μέσα και έξω.
Εδώ και εκεί.
Παντού και πουθενά.
Στο μυαλό ή στη πραγματικότητα…;
ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ
Στη μέση του πουθενά τα συναισθήματα.
Στη δύση η αγάπη,
Στην ανατολή το μίσος
Και από το Βορά ως και το Νότο εσύ!
Θάλασσα ο πόνος.
Απορία ο ουρανός
Και μέσα στα πολλά ένα βότσαλο η ελπίδα.
Πρέπει να αντέξω, να προχωρήσω και να σκεφθώ…
Ένα καράβι να βρω, να τολμήσω να ονειρευτώ.
Επίπληξη το κύμα στη βάρκα μου.
Χάδι ο άνεμος στα αυτιά μου.
Συμβουλή το κελάηδημα των πουλιών.
ΧΑΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
Οραματίστηκα…
Χαρακτήρες και όχι πρόσωπα…
Ιδιότητες και όχι ανθρώπους…
Σκιές και όχι σώματα…
Πράξεις και όχι λέξεις.
Μίσησα ψέματα με:
Όνομα αλλά όχι επίθετο…
Ημέρα γέννησης αλλά όχι χρονολογία…
Πρόσωπα αλλά όχι συναισθήματα…
Αξίες αλλά όχι ιδανικά.
