Οι εκλογές είναι μπροστά και τα διλήμματα γνωστά.Ακόμη γνωστότερα είναι και τα προβλήματα.Αποτελεί ευτύχημα οτι στις εκλογές αυτές οι πολίτες είναι αρκετά ενημερωμένοι,πράγμα που αυξάνει βεβαίως την ευθύνη τους για τις επιλογές τους.
Ο γράφων έχει ήδη τονίσει και εδώ επαναλαμβάνει οτι το πραγματικό δίλημμα είναι η επιλογή μεταξύ δύο θεμελιωδώς διαφορετικών δρόμων.Ο πρώτος είναι ο γνωστός του κρατισμού,του ρουσφετιού και του πελατειακού κράτους που οδήγησε την χώρα στην χρεωκοπία και ο άλλος είναι του οικονομικού φιλελευθερισμού και της απελευθέρωσης οικονομίας και κοινωνίας από την πλαδαρή και ασφυκτική αγκαλιά ενός διεφθαρμένου κράτους ,πράγμα που θα απελευθερώσει τις δημιουργικές δυνάμεις του Έλληνα.
Και βλέπουμε οτι έχουμε από την μια πλευρά την(ακόμη)συγκυβέρνηση δύο κομμάτων που τα χρόνια της κρίσης επέδειξαν μεν ιδιαίτερο ζήλο στην υπερφορολόγηση και στην βάναυση περικοπή εισοδημάτων,πλην όμως δεν επέδειξαν τον ίδιο ζήλο στην εξαφάνιση του πελατειακού κράτους που έστησαν 35 χρόνια τώρα,ούτε καν στον περιορισμό του.Μετέτρεψαν τους κομματικούς τους στρατούς σε στρατιές συνταξιούχων(προώρων ή μη)και επέτειναν το συνταξιοδοτικό πρόβλημα,αυτό που η τρόικα ζητά μετ’επιτάσεως και πολύ ορθώς να αντιμετωπισθεί,τώρα,όχι αύριο.Αυτά τα κόμματα(απίστευτο μα αληθινό)δεν έμαθαν τίποτε από την κρίση,παραμένουν κρατικιστικά,πελατειακά και στενόμυαλα και πάσχοντα από ανήκεστο βλάβη.Eίμαι σίγουρος οτι και στο μέλλον θα κάνουν τα ίδια.
Από την άλλη έχουμε ένα κόμμα της Αριστεράς που γιγαντώθηκε λόγω της πρωτοφανούς κρίσης,ένα κόμμα κλειστοφοβικό,βασικά αντι-ευρωπαικό,έντονα κρατικιστικό,έχον ως…εναλλακτική λύση την έξοδο της Ελλάδος από την Ευρώπη και την επιστροφή σε μια δραχμή μηδενικής πλέον αξίας.Πιστέψτε με,αυτό είναι το πραγματικό νόημα της φράσης του κ.Τσίπρα”δεν θα φύγω από το ευρώ,εκτός αν εξαναγκασθώ”.
Η παρουσία των άλλων μικροτέρων κομμάτων είναι ακόμη πιο θλιβερή.Οι Ανεξάρτητοι-λεγόμενοι Έλληνες κατήντησαν φαρσοκωμωδία,το ΚΚΕ παραμένει παλαιολιθικό και σταλινικό,το ΠΑΣΟΚ παραμένει σκιά του αμαρτωλού παρελθόντος του και το νεοπαγές κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου στηρίζεται σε ψηφοφόρους που ψηφίζουν Παπανδρέου.Δηλαδή,Παπανδρέου νάναι,κι’ότι νάναι.Ο κύριος αυτός όμως ήταν αυτός που ενώ μείωνε με τόση βαναυσότητα τα εισοδήματα των πολιτών,προσπαθούσε με κάθε τρόπο να προστατεύσει το κομματικό κράτος που δημιούργησε ο μπαμπάς του.
Ο γράφων προτείνει ως την μόνη ορθή οδό την φιλελεύθερη τοιαύτη,όπως η Δράση ξεκάθαρα αντιπροσωπεύει.Η Δράση αποφάσισε και ορθώς να συνεργαστεί στις εκλογές αυτές με το νεοπαγές κόμμα του φιλελεύθερου Κέντρου,το Ποτάμι.Η αυτοτοποθέτηση του Ποταμιού στο Κέντρο του επιτρέπει να επεξεργάζεται και να προτείνει θέσεις προσαρμοζόμενες στην φύση των εκάστοτε προβλημάτων,όπως αυτά κάθε φορά αναφύονται,χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες και ιδεολογικές δεσμεύσεις.Ο διακυρηγμένος φιλελευθερισμός του κόμματος αυτού του επιτρέπει,όπως θα έκανε και αυτοτελώς η Δράση να προσεγγίζει και να επιλύει ριζοσπαστικά τα προβλήματα προς την κατεύθυνση της κοινωνικής ισορροπίας.Αυτός ήταν πάντα ο ρόλος του Κέντρου στις Δυτικές Δημοκρατίες,γι’αυτό και ο ιστορικός τους ρόλος ήταν να συνεργάζονται φυσιολογικά με κόμματα δεξιά ή αριστερά μη επιτρέποντας παρεκκλίσεις που θα διασάλευαν την κοινωνική ισορροπία και ειρήνη.
Ο γράφων πιστεύει οτι το κεντρώο και φιλελεύθερο Ποτάμι πρέπει να έχει τον ρόλο του ρυθμιστή στην επόμενη κυβέρνηση συνεργασίας,ασχέτως του πρώτου κόμματος.Η ψήφος προς αυτό είναι ορθή και ίσως η μόνη λογική.Μόνον άφθαρτοι άνθρωποι μπορούν να κατευθύνουν σωστά κόμματα είτε φθαρμένα(Ν.Δ.),είτε ιδεολογικώς αγκυλωμένα και επομένως απρόβλεπτα(ΣΥΡΙΖΑ).
Και κάτι άλλο.Είναι πολλαπλό λάθος να ψηφίζει κανείς είτε με θυμό,είτε με υστεροβουλία και ιδιοτέλεια,π.χ.επιθυμώντας να διατηρήσει τα ρουσφέτια του.Όσα κόμματα στηρίζουν την επιτυχία τους σ’αυτά τα αρνητικά υπόβαθρα,στηρίζονται σε πήλινα πόδια,σύντομα θα χάσουν και θα χαθούν.Γι’αυτό επιμένω οτι το Ποτάμι πρέπει να γίνει ρυθμιστής.Κατόπιν αυτών εύχομαι στους αναγνώστες περίσκεψη και ορθή πολιτική επιλογή.
Ιωάννης Ξηρός
Ταξίαρχος ε.α.,Μέλος της Δράσης
