Με πιάνει το παράπονο, είναι αλήθεια γιατί τώρα έρχονται στο νου μου όλες οι κατηγορίες εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχη, εναντίον των Ορθοδόξων Εκκλησιών που έλαβαν μέρος στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο.
Πριν την πραγματοποίηση της και τι δεν ακούσαμε. Βολές και απαράδεκτοι χαρακτηρισμοί εναντίον του Πατριάρχη από τους γνωστούς υπερορθόδοξους που μάζεψαν 2-3 Επισκόπους της Ελλαδικής Εκκλησίας, 2-3 μοναχούς που αν είχαν μπροστά τους τον Πατριάρχη θα τον έφτυναν και μερικούς απογοητευμένους που συνήθισαν σε κάθε κίνηση αγάπης και συνδιαλλαγής να φωνάζουν χωρίς να ξέρουν τον λόγο. Γραφικοί άνθρωποι σε σύγχρονες εποχές.
Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος έληξε. Σήμερα 25 Ιουνίου 2016. Ακούω λοιπόν ποια είναι τα σημεία τα οποία υπέγραψαν ομόφωνα οι Ορθόδοξοι Προκαθήμενοι και αλλοιώνουν την πίστη μας. Ακούω ποιες είναι οι ενέργειες προδοσίας. Ακούω αν έγινε και πως έγινε η ένωση Εκκλησιών που κάποιοι φοβόντουσαν. Ακούω αν απέκλιναν από τους άγιους Πατέρες μας οι ομιλίες, οι αποφάσεις και τα τελικά κείμενα της Συνόδου. Σήμερα 25 Ιουνίου 2016 αισθάνεται κάποιος ορθόδοξος χριστιανός ότι οι πνευματικοί Πατέρες των Ορθόδοξων Εκκλησιών μας πρόδωσαν; Αισθάνεται κάποιος ορθόδοξος ότι έχασε την πίστη του; Ότι μειώθηκε η πίστη του;
Αποτύχατε κύριοι. Όσοι επενδύσατε στον φόβο, στα συνέδρια παρωδίες για να τρομοκρατήσετε τον κόσμο αποτύχατε. Αυτή είναι η αλήθεια και αυτή είναι η ομορφιά της Συνόδου. Οι Ορθόδοξοι Προκαθήμενοι συζήτησαν για θέματα που απασχολούν την Ορθοδοξία. Όμως υπήρχαν και άλλα που έπρεπε να συζητηθούν και να μπουν ήδη από τις Προσυνοδικές Διασκέψεις στην ατζέντα. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί στο μέλλον. Δεν σημαίνει όμως παρά τις ατέλειες ότι η Σύνοδος αυτή δεν ήταν Αγία και Μεγάλη. Και Αγία είναι και Μεγάλη. Ο χρόνος θα αποκαλύψει περισσότερο την αλήθεια των πραγμάτων και θα αναδείξει την ωραιότητα της σύνολης εκφραστικής που μέσα από τη συνοδικότητα είχε συγκλίσεις, διαφωνίες και συγκρούσεις με πνεύμα αγάπης.
Κουραστήκαμε τόσα χρόνια να ακούμε ελάχιστους συντηρητικούς να φωνάζουνε για τον Πάπα. Κουραστήκαμε να ακούμε επιλεγμένα τους λόγους του αγίου Μάρκου του Ευγενικού και να κρύβουν το γεγονός ότι ο ίδιος αποκαλεί τον Πάπα Αγιώτατο και την Ρωμαιοκαθολική ως Εκκλησία. Αυτά όμως δεν συμφέρουν να ακουστούν. Κουραστήκαμε να ακούμε χυδαιότητες και υβριστικές φράσεις εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχη και του Φαναρίου. Πιστεύω αθεράπευτα ότι όσοι τα λένε και ιστορία δεν γνωρίζουν, και κυρίως εκκλησιαστική ιστορία.
Η Ελλαδική Εκκλησία στη Σύνοδο αυτή είχε ενωτικό πνεύμα και ο Αρχιεπίσκοπος μας υπήρξε συνετός, δυναμικός και παρενέβη σε καίρια ζητήματα, πρωτοστατώντας για κάποιες αλλαγές στα κείμενα και ιδίως στις σχέσεις με τον λοιπό χριστιανικό κόσμο. Επέμενε, ύψωσε φωνή και πραγματικά αναδείχθηκε για άλλη μία φορά άξιος! Μπορεί αν υπήρξαν διαφωνίες, συγκρούσεις, αλλά όλες οι Εκκλησίες υπέγραψαν ομόφωνα και διακήρυξαν την ενότητα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δε στο ζήτημα των Νέων Χωρών διέλυσε τα οποιαδήποτε σύννεφα, τακτοποιώντας ικανοποιητικά για όλους το ζήτημα αυτό και κυρίως για την Εκκλησία της Ελλάδος.
Το τελευταίο κείμενο του Σαββάτου που αφορούσε τις σχέσεις της ορθοδόξου Εκκλησίας με τον λοιπό χριστιανικό κόσμο (με κάποιες προσθαφαιρέσεις, είναι αυτό που συνέταξε η Ε’ Προσυνοδική Πανορθόδοξη Διάσκεψη στο Σαμπεζύ της Γενεύης), στην παράγραφο 22 καταδικάζει τους «ταλιμπάν» της ορθοδοξίας και συνοδικώς: «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θεωρεῖ καταδικαστέαν πᾶσαν διάσπασιν τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, ὑπό ἀτόμων ἤ ὁμάδων, ἐπί προφάσει τηρήσεως ἤ δῆθεν προασπίσεως τῆς γνησίας Ὀρθοδοξίας. Ὡς μαρτυρεῖ ἡ ὅλη ζωή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ διατήρησις τῆς γνησίας ὀρθοδόξου πίστεως διασφαλίζεται μόνον διά τοῦ συνοδικοῦ συστήματος, τό ὁποῖον ἀνέκαθεν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀπετέλει τόν ἁρμόδιον καί ἔσχατον κριτήν περί τῶν θεμάτων πίστεως».
Το εγχείρημα αυτό του ορθόδοξου κόσμου για τη σύγκλιση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου πολεμήθηκε πολύ. Εδώ και μήνες οι επιθέσεις έγιναν πιο σκληρές, πιο άδικες. Όσοι επένδυσαν ξανά στο φόβο και στη θεολογική γκρίνια απέτυχαν. Βιώσαν το δικό τους εκκλησιαστικό Grexit, απομονώθηκαν περισσότερο και δεν έχουν λόγο ύπαρξης πλέον οι φωνές τους. Ευτυχώς όσοι γκρινιάζουν είναι ελάχιστοι. Είναι συγκεκριμένοι. Οι περισσότεροι άνθρωποι, οι περισσότεροι πιστοί αγάπη θέλουν. Η πλειοψηφία των πιστών αδιαφορεί για τη διχόνοια που σπέρνουν μικρές ομάδες υπερορθοδόξων. Η πλειοψηφία των πιστών γνωρίζει ένα πράγμα. Ότι τους χριστιανούς περισσότερα μας ενώνουν παρά μας χωρίζουν!
Ηρακλής Φίλιος
