Γράφει η: Παπαγιαννοπούλου Γλυκερία, Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος, Msc Αθλητικής Διατροφής
Η Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής και Επισιτισμού γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 16 Οκτωβρίου, ημέρα που το 1945 ιδρύθηκε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ. Το φετινό μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Διατροφής, «Οικογενειακή Γεωργία: Διατρέφοντας τον κόσμο, φροντίζοντας τη γη», επικεντρώνεται στο ρόλο της οικογενειακής γεωργίας και των μικροκαλλιεργητών στην εξάλειψη της πείνας και της φτώχειας, την παροχή διατροφικής ασφάλειας, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, τη διαχείριση των φυσικών πόρων, την προστασία του περιβάλλοντος και την επίτευξη της αειφόρου ανάπτυξης, ιδίως στις αγροτικές περιοχές.
Τόσο στις αναπτυσσόμενες, όσο και στις ανεπτυγμένες χώρες, η οικογενειακή γεωργία αποτελεί την κυρίαρχη μορφή της γεωργίας στον τομέα της παραγωγής τροφίμων και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την εθνική και παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια. Σύμφωνα με στοιχεία του FAO, υπάρχουν περισσότερα από 570 εκατομμύρια αγροκτήματα στον κόσμο, εκ των οποίων πάνω 500 εκατ. αποτελούν οικογενειακές επιχειρήσεις και τα οποία ευθύνονται για τουλάχιστον 56% της γεωργικής παραγωγής. Στην Βόρεια και Κεντρική Αμερική οι οικογενειακές αγροτικές επιχειρήσεις εργάζονται σε ένα σημαντικό κομμάτι της παγκόσμιας γεωργικής γης, που φτάνει το 83%, ενώ στην Ευρώπη προσεγγίζει το 68% της γης.
Επίσης, στην Ασία, οι οικογενειακές αγροτικές καλλιέργειες αποτελούν την κύρια πηγή της παραγωγής ρυζιού, τη στιγμή που περισσότεροι από 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από την κατανάλωση ρυζιού, προκειμένου να εξασφαλίσουν τουλάχιστον το 20% των ημερήσιων θερμιδικών τους αναγκών.
Σύμφωνα με τον FAO, το παραγωγικό δυναμικό της οικογενειακής γεωργίας, που περιλαμβάνει τους τομείς της γεωργίας, της δασοκομίας, της κτηνοτροφίας, της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, πρέπει να ενισχυθεί παγκοσμίως, κυρίως μέσω της οικογενειακής εργασίας και της βιώσιμης παραγωγής τροφίμων, ώστε να επιτευχθεί διατροφική ασφάλεια.
Τέλος, η οικογενειακή γεωργία διαφυλάσσει τα τοπικά και παραδοσιακά προϊόντα διατροφής, συμβάλλοντας παράλληλα σε μια ισορροπημένη διατροφή και στη διαφύλαξη της αγρο-βιοποικιλότητας, παγκοσμίως.
