Στις στρωματοποιημένες πολιτείες του κόσμου απ’ τις ληστρικές επιδρομές του μεγάλου κεφαλαίου, η πορεία του χρεοκοπημένου συστήματος, του οποίου με ποικιλόμορφα καμουφλάζ προσπαθούν να καλύψουν και να επιβραδύνουν τη δύση του, στην Παγκόσμια Ημερήσια Διάταξη τίθεται ακατόρθωτο και αφύσικο.
«Πολλά κακά και άσχημα τα προβλήματα που επικρατούν διεθνώς στις μέρες μας και με μαθηματική ακρίβεια μας οδηγούν στον Τρίτο, και τελευταίο, Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολλοί οι ένοχοι, πολλοί και οι δούλοι, πολλοί οι αδιάφοροι και βεβαίως και οι πολίτες. Η μεταβαλλόμενη συνεχώς σε προτεκτοράτο και σε επίγειο κρατήρα μεγάλου βεληνεκές Ε.Ε., δεν έχει τίποτα να θυμάται από το παρελθόν της και ιδιαίτερα η πολιτική Γερμανία, όταν μάλιστα ο απόηχος που άφησε ο παρανοϊκός της Χίτλερ εξακολουθεί να υφίσταται αλλά και να αναζωογονείται, όπως τώρα στη Μέση Ανατολή και να παίρνει εκρηκτικές και απάνθρωπες διαστάσεις…….. Έτσι ο Χίτλερ δεν «πέθανε» αλλά «αναστήθηκε» ή ενσαρκώθηκε στο πρόσωπο του Ισραηλινού πρωθυπουργού…,» (αλλά και στην Ελλάδα, σήμερα, έχουμε φασιστικά μιάσματα, τα οποία καταφέρονται με άθλιους, ωμούς και φασιστικούς τρόπους ενάντια στους πρόσφυγες και μετανάστες…,) ο οποίος στις μέρες μας διαγράφει τη συνέχεια της πορείας τού συναδέλφου του ή συγγενή του, Αδόλφου Χίτλερ σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού και γενικότερα της ευρύτερης περιοχής……. Θυμίζουμε σε ορισμένους ανιστόρητους γερμανοτσολιάδες Έλληνες, προδότες και μιάσματα της εγκληματικής κατοχής τα «κατορθώματα» των χιτλερικών σε βάρος του λαού μας με ποικίλους τρόπους: ομαδικές εκτελέσεις, κρεμάσματα αγωνιστών σε πλατείες και δέντρα, βιασμοί μητέρων, γυναικών και κορασίδων, που όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούμε να ξεπεράσουμε και να ξεχάσουμε… κλπ. κλπ». (Τάδε έφη Ε.Ε. – Γερμανία-Απρίλης 01 2002, «Ο Χίτλερ δεν «πέθανε»…! Η Μέση Ανατολή στον 21ου αιώνα!»
Ηλεκτρισμένη η ατμόσφαιρα από κάθε άποψη σε ευρωπαϊκό και όχι μόνο επίπεδο και οι πρωταγωνιστές του αύριο, εάν και εφόσον δεν αντιμετωπισθεί το πρόβλημα της ντροπής εδώ και τώρα, δεν το ευχόμαστε αλλά, τους πυροδοτικούς μηχανισμούς και εκρηκτικούς ρόλους θα τους διαδραματίσουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Οι κακουχίες τους, οι συνθήκες επιβίωσης, οι αρρώστιες, η εξαθλίωση, η πείνα, οι θάνατοι ανθρώπων τους που χάσανε και όχι μόνο στον πόλεμο, το σηκωμένο χέρι του φασίστα που του… τρώνε το ψωμί, είναι η μια πλευρά του σκηνικού, την οποία, η άλλη πλευρά της ελληνικής κοινωνίας, προσπαθεί να σταθεί αλληλέγγυα και με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει κάνει ό, τι μπορεί για να διατηρήσει την αξιοπρέπεια αυτών των ανθρώπων και αυτό το «κάνει ό, τι μπορεί» έχει ημερομηνία λήξης. Τα αποθέματά της είναι έτσι και αλλιώς μηδαμινά, η αντοχή δεν είναι ανεξάντλητη και τα κράτη της «ΕΕ» οφείλουν τα αυτονόητα πριν να ’ναι αργά.
Οι πληγές που οι μηχανισμοί εξόντωσης του ανθρωπίνου είδους που έχουν δημιουργήσει στην ανθρωπότητα, είναι πλήρες· δεν υπάρχει πλέον χώρος να στοιβαχτούν και άλλες και επιβεβαίωση αποτελεί η άθλια και απάνθρωπη οδύσσεια και οι συνθήκες διαβίωσης αυτών των ανθρώπων που μόλις περιγράψαμε.
Το ότι η «ΕΕ», μας παίζει τον παπά, αποτελεί ένα άλλο μη αμφισβητούμενο δυσάρεστο γεγονός, θυμίζοντας το λύκο με την τρίχα, δηλαδή ο φασισμός δεν πέθανε και η τρέχουσα κατάσταση με ευρωπαϊκά παραστατικά, ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Επίσης για την ευρωπαϊκή γάγγραινα, κάπου στο 1944 έγραφε ο Δημήτρης Γληνός… «Η πιο άναντρη, η πιο σιχαμερή τυραννία που παρουσιάστηκε ποτές απάνω στη γη. Αληθινά “νέα τάξη” στον κόσμο. Ξαναγύρισμα στην πρωτόγονη βαρβαρότητα, κατάργηση κάθε νόμου, κάθε ηθικής, κάθε δίκιου. Ο νόμος της Ζούγκλας απάνω στην Ευρώπη! Αυτή είναι η νέα Ευρωπαϊκή τάξη…»
Ο φασισμός με το μανδύα του ρατσισμού ή αντίστροφα στις πλάτες του, μας θυμίζει τους δράκουλες των καρπαθίων με ματωμένα χέρια και σαγόνια να στάζουν με ανθρώπινο αίμα. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι οι μεν δράκουλες ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας, ο δε φασισμός-ρατσισμός ανήκει στην πραγματικότητα· ζει ανάμεσά μας, σηκώνει κεφάλι και μας θυμίζει τη ναζιστική θηριωδία στον τόπο μας αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, οι οποίοι αποτελούν τα μαύρα πρόβατα στα δόντια των λύκων, είναι αποτέλεσμα των πολέμων της σιωνοφασιστικής παγκόσμιας δικτατορίας που δεν γνωρίζει, θρήσκευμα, πολίτευμα, χώρα, ανθρώπινο χρώμα. Στους εξοντωτικούς μηχανισμούς του κόσμου μας, ανήκει και κάθε τρομοκρατική οργάνωση που χτυπά αθώο και άσχετο κόσμο. Δηλαδή χτυπάει εκεί που για πολλούς λόγους δεν μπορούν να πετάξουν τα σιδερένια πουλιά της που γεμίζουν μαύρο, ερείπια και κόσμο, που άρον-άρον εγκαταλείπει τα υπάρχοντά του.
Γι’ αυτόν τον κόσμο έχουν βρει μύριους τρόπους εξόντωσης: στις θάλασσες, στα συρματοπλέγματα, στα στρατόπεδα που κυριαρχεί η ντροπή του αιώνα. Αυτοί οι άνθρωποι, πρόσφυγες και μετανάστες, είχαν πατρίδες. Είχαν σπίτια και οικογένειες, Είχαν δουλειές, μόρφωση, παιδεία. Αυτοί οι άνθρωποι είμαστε εμείς, που ο άθλιος ρους των πραγμάτων μπορεί κι εμάς να μας μεταβάλλει για άλλη μια φορά σε πρόσφυγες και μετανάστες.
Ασφαλώς ανάμεσά τους υπάρχουν διάφοροι υποκινητές ανώμαλων δραστηριοτήτων, όπως της τρομοκρατίας, της διαφθοράς και άλλων περίεργων πραγμάτων και γι’ αυτούς υπάρχουν τα… ευνομούμενα κράτη που να μπορούν και τους πολίτες τους να προστατεύουν από τους «θερμούς» και «ψυχρούς» ιούς του αιώνα και τους υποκινητές τους να τους συλλαμβάνουν και να τους τιμωρούν παραδειγματικά. Από κει και μετά το να ισοπεδώνουμε τα πάντα και να τα βάζουμε στο ίδιο καλάθι, δείχνει αμή τι άλλο, τη βαρβαρότητα και το φασισμό που διεξάγει το ανθρώπινο είδος σε βάρος του. Και επιπλέον αυτό δείχνει το επίπεδο?? που επικρατεί στις χώρες της δύσης, πρωταγωνιστές της αθλιότητας και του …πολιτισμού…
Γράφει ο επαναπατριζόμενος Θεσσαλός Πολίτης Βάιος Φασούλας
