ΣΧΕΤΙΚΟΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑ ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ:
Χρυσόστομε Ζήση,
ἐκφραζω τὶς ὑποκάρδιες(φράση δική σου) εὐχὲς στὴ σημερινή σου Γιορτή;
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ. ΝΑ ΔΙΕΛΘΗΣ ΑΙΣΙΩΣ, ΑΚΜΑΙΟΣ, ΥΓΙΗΣ, ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΩΦΕΛΗ ΔΡΑΣΗΡΙΟΤΗΤΑ, ΤΑ 100 ΧΡΟΝΑ ΤΟΥ ΕΠΙΓΕΙΟΥ ΒΙΟΥ.
Θεωρῶ ὅτι εἶναι πρέπον καὶ δίκαιον, στὴ σημερινὴ ἑορτὴ σου νὰ προβῶ ἐδῶ εἰς” ἀναδημοσίευση” τοῦ ἄρθρου μου ποὺ ἦταν ἀφιερωμέν στὴν μορφή σου(13-11-2007).
Ακόμη παραθέτω ἐδῶ τὴν βράβευση τοῦ Χρυσοστόομου καὶ ἐμοῦ εὶς τὴν ἐκδήλωση τῶν Λειτουργῶν Πρωτοβάθμιας καὶ Δευτεροβάθμιας Ἐπαίδευσης τὴν 30ήν Ἰανουαρίου 2009:
” ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΕΡ/ΚΗ Δ/ΝΣΗ Π/ΘΜΙΑΣ & Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΘΣΣΑΛΙΑΣ Π /ΘΜΙΑ ΕΚΠ/ΣΗ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Π/ΘΜΙΑ ΕΛΠ/ΣΗ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
ΤΡΙΚΑΛΩΝ.
ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ
στὸ Δάσκαλο
Χρυσόστομο Ε. Ζήση…
( Το ίδιο και στον Πολυχρόνη Στ.Νταλάση).
γιὰ τὴν άνεκτίμητη προσφορά του
στην Εκπαίδευση, τὰ γράμματα,
τὴν παιδεία καὶ τὸν πολιτισμό
αυτοῦ τοῦ τόπου.
Τίκαλα, 30 Ιανουαρίου 2009
Ο Νομάρχης Τρικάλων
Ηλιας Βλαχογιάννης
Ο Δ/ντης Π/θμιας Εκπ/σης (Τ.Σ.) Ο Συντονιστὴς
Νομοῦ Τρικάλων των Σχολικων Συμβούλων
Απόστολος Τάσιος Γεώργιος Παπαβασιλείου”.-
………………………………………………………………………………………………………….
Καὶ τώρα,
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΟΣ:
Μορφές του νεωτέρου Ελληνισμού.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Ε. ΖΗΣΗΣ
Σκέψεις,αναμνήσεις ,κρίσεις ,απόψεις…
Γράφει ο Πολυχρόνης Στεφ.Νταλάσης.
• Μία βρυσομάνα και πυξίδα του πνεύματος της Ελληνικής Έπαρχίας.
• Ένας Επαιδευτικός, φαεινός αστήρ, χαλκέντερος, φρυκτωρός του Έθνους… Των Ελληνικών Γραμμάτων , της Παιδείας και της Ορθοδοξίας
• Ακαταπόνητος, φλογερός, διαπρύσιος, πρωτοπόρος, δαδούχος (λαμπαδηφόρος), του πνεύματος, κάλαμος «γραμματέως οξυγράφου», ανήρ πολλών αρετών και ικανοτήτων…
• Το έμβλημά του: «Ο ζήλος των Γραμμάτων , και της προσφοράς κατέφαγέ με…» και το Πεσταλότσειον: «Τα πάντα δια τους αλλους, τίποτε δια τον εαυτόν σου…».
• Δἀσκαλος-Παιδαγωγός του Σχολείου , της Κοινωνίας και του Έθνους.
Τιμητικό Αφιέρωμα
στην σημερινή ονομαστική Εορτή του Χρυσοστόμου Ζήση
Η ελληνική έπαρχία έχει τροφοδοτήσει και τροφοδοτεί το ελληνικό Πνεύμα με εξόχους άνδρας και γυναίκας .
Ανάμεσα, σ αὐτοὺς, κατά κοινή ομολογία, και ο Χρυσόστομος Ζήσης.
Από καιρό ήθελα να γράψω κι εγώ κάτι δια τον Χρυσόστομον. Βρίσκω την ευκαιρία σήμερα, στην ονομαστική του Εορτή,(που εορτάζει και ο Ιερός της Εκκλησίας μας Πατήρ, ο άγιος Ιωαννης ο Χρυσόστομος),να αφιερώσω τούτο το δημοσίευμα. Ἠγγικεν,λοιπόν, η ώρα,όπου,εκπληρώνων, τον ενδόμυχον πόθον να γράψω κι εγώ κάτι δια τον άνδρα, ριπτομαι εις το τόλμημα…
…
Όμως,«Πόθεν άρξομαι» υμνείν και επαινείν τον άνδρα!
«Ποίοις εγκωμίων» , επαίνων λόγοις « ευφημίσωμεν» τον λόγιον της βρυσομάνας του πνεύματος και της δημιουργίας και της ακενώτου προσφοράς(στο πρόσωπόν του) της Ελληνικής Επαρχίας εις τα Ελληνικά Γράμματα!.. Τον χειμαρρώδη και χυμώδη ομιλητήν , συγγραφέα, παιδαγωγόν, λογοτέχνην, δημοσιολόγον, κριτικόνκ.λπ,κ.λπ.
Αγαπητοί αναγνώστες,τώρα χρειάζονται οι αναγνωρίσεις ,παρουσιάσεις και έπαινοι, και οι επιβραβεύσεις, όχι μόνον… μεταθανατίως!..
Σκέπτομαι τι να ειπώ κι εγώ;Την στιγμήν που , πρότερον, άλλοι πολλοί ,απλοί και επιφανείς κάλαμοι , έγραψαν δια τον Χρυσόστομον Ζήσην!..
Αναλογίζομαι, κατά καιρούς, απορώ και λέγω :Αυτός ο άνθρωπος πότε κοιμάται;Πότε άναπαύεται; Αν οι λόγοι του Δημοσθένους όζουσι λυχνίας,τ α γραφόμενα υπό του Χρυσοστόμου όζουσιν αϋπνιών…ευωδιάζουν από το άρωμα και του νυκτερινού και του ημερησίου πνευματικού μόχθου.
Χρυσόστομος! Στόμα χάριτος, χρυσαυγίζουσα , αηδονολαλούσα γλώσσα…
Ο λόγιος συμπολίτης, κατοικεί εις την οδόν Δωροθέου Σχολαρίου, έχων μαζί του συναντιλήπτορα , συνοδοιπόρον και συναρωγόν την σύζυγό του, την Δασκάλα Βασιλική Αγαπίου…
Τὀ ενδιαίτημα του, ειναι ένας τόπος πνευματικού Μελάθρου…
Εκεί ετοιμάζει τα πνευματικά του δημιουργήματα και δώρα…
Πάθος και πόθος η πνευματική εξύψωση του Λαού.
Τί είπε ο Ουγκώ;- «Να το κεφάλι του Λαού , φώτισέ το και δεν θα χρειασθή να το κόψης».
Στα Γυμνασιακά μου χρόνια γύρω στο 1952-52, άκουσα για πρώτη φορά τον αείμνηστο συμμαθητή μου στο περιώνυμο Γυμνάσιον Μουζακίου Φώτην Κακκάβαν-λαμπρόν Διδάσκαλον κατόπιν, να αναφέρη το όνομα Χρυσόστομος Ζήσης.
Η φαντασία μας τον ήθελε προάγγελον, εργάτην και δημιουργόν του πνεύματος, ιερουργόν και θεράποντα της ελληνικής Παιδείας…Κι όπως έγινε…
Γεννήθηκε και ανδρώθηκε στις υπώρειες του Ιτάμου στην ιστορική κωμόπολη της Δυτικής Θεσσαλίας Μουζάκι.
Στην πνευματική ζωή παρουσιάστηκε νεώτατος, μαθητής ακόμη του Γυμνασίου. Η φιλομάθεια, ευρυμάθεια και ευμάθεια , παραδειγματικά.
Νομίζω(με επιφύλαξη το γράφω) πως εφοίτησε και στο ταχύρρυθμο Φροντιστήριο της Τύρνας το 1944, που ίδρυσε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ για να βγούν Δάσκαλοι και δίδασκε εκεί η μεγάλη παιδαγωγός Ρόζα Ίμβριώτη.
Ασφαλώς αυτό ήτο μία πρόγευσις παιδαγωγικής καταρτίσεως, στα χρόνια της Κατοχής. Να λοιπόν, και ένα άλλο σύγχρονο «Κρυφό Σχολειό», που πρόσφερε πολλά εις τα ελληνόπουλα της εποχής…
Και είναι αλήθεια πως το Μουζάκι, η ιδιαιτέρα του πατρίς, ήταν και είναι μία κωμόπολις της Δυτικής Θεσσαλίας από την οποίαν εξεπήδησαν αναστήματα της διανοήσεως,των αγώνων του Εθνους , της επιστήμης και της Τέχνης,της Ιερωσύνης…Αναφέρω,ενδεικτικώς, μερικά : π.Παπακαφφές Δημήτριος, Κίτσιος Ανυφαντής, Απόστολος Τεντολούρης, Ιατρός Ιατρός Φ. Ιωάννου, η ηρωΐδα Αριστέα Παϊδα, Παπαδάκος Ν., Γεώργιος Καραγιάννης και οι αδελφοί του(αρχίατρος ,λογοτέχνες κλ.π), αρχίατρος Δημήτριος Στεργιούλης, Δημήτριος Καρφής,Υφαντής, Νίκος Τρίχας(Πινδαίος), Γρηγόριος Στεργιούλης, Στεφανος Κωστόπουλος, Στέφανος Τριανταφύλλου, Αργύρης Αργυρίου, άδελφοί Κούρτη, αδελφοί Κακκάβα, Στεφ.Αργυρίου , Ελευθέριος Δημητρακόπουλος, Κωστάκης Λύγδας , Απόστολος Ακριβος, Αντώνιος Κουκουράβας, Πρωτοψάλτης Βασίλειος Κατσιαμαντός , Κούτρας Γεώργιος, οι αδελφοί Κολέτσια(αντάρται στο Ζέρβα) που έπεσαν στην μάχη της Μενίνας , Παναγιώτης Γιώτης(Καπέλα), τον αξιωματικόν Γ.Λάϊον, τους δολοφονηθέντες Γεὠργιον Αριστεἰδη Παπακωνσταντίνου και αξιωματικόν Μάγειρα κ.λπ.κ.λπ.
Ποίον να γράψω και ποίον να αφήσω!..Και σ αὐτήν την χορείαν του ουρανίου Πνεύματος και της Επιστήμης, σελαγίζει και καταυγάζει και φωτίζει στο πνευματικό στερέωμα του Έθνους και ο Ζήσης Χρυσόστομος…
Πως τον γνώρισα.
Υπηρετούσα ως Δημοδιδάσκαλος εις την ορεινήν Μεσοχώραν(Άνοιξις 1960). Λάβαμε ειδοποίησιν-διαταγήν του Επιθεωρητού πως εις την Πύλην θα γίνη Παιδαγωγικόν Συνέδριον και έπρεπε να παρευρεθοῦμε…
Και με τον τότε Διευθυντήν του Σχολείου Αλέξανδρον Μικέλην (Βορειοηπειρώτην), μακαρίτην πια- ξεκινήσαμε, νυχτούλα, «τοις ποσίν», δια Πύλην..
Ευτυχως στο Βαθύρευμα, μετά ἀπό πορεία ωρών, βρήκαμε φορτηγόν όχημα με έναν τολμηρόν οδηγόν ,τον εκ Πύλης Γιάννην Καραμπέρην (Ζαρκιάν) και επιβιβασθέντες εις αυτό κατήλθομεν εις Πύλην…
Κατ᾿ ευθείαν για το Διδακτήριον του Δημοτικού Σχολείου.
Κατάμεστος η αίθουσα εκδηλώσεων από διδασκάλους της Περιφερείας Τρικάλων.
Επιθεωρητής Παπαϊωάννου. Εισηγητές στο συνέδριο:Οι εξαίρετοι Δάσκαλοι Μυλωνάς, Καραγκούνης…και ο Χρυσόστομος Ζήσης…Νέος τότε , φέρελπις, Δάσκαλος και Παιδαγωγός, με την φλόγα των ιδανικών της παιδείας, να καίει τα στηθη του…
Θέμα του : Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΚΑΛΩΝ ΕΞΕΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Ενθυμούμαι τα εναρκτήρια λόγια… «Το θέμα με το οποίον θα ασχοληθώ…ίσως δεν θα το βαστάξουν οι ασθενείς διδασκαλικοί μου ώμοι!..»…
Για μια στιγμή, μου λεγει ,τότε, ο ανεπανάληπτος και πανευφυής Δημοδιδάσκαλος Θεόδωρος Τσίγκας: «Κάτσε να ακούσης τώρα…»…
Και έκατσα και άκουσα…και άκουσα!..Τι ήταν εκείνη η εισήγησις!..Τρίβαν τα μάτια τους επιθεωρητής , επίσημοι και συνάδελφοι…Χειμαρρώδης,ευφραδής, ,περιεκτικός,διδακτικός και εύχυμος ο λόγος του…
Θα πρέπει να πέρασε τις δυόμισυ ώρες… και όλη η παρουσίασις σχεδόν από στήθους!.Και όχι μονο αυτό. Όλοι παρηκολούθησαν με αδιάπτωτη προσοχή τὴν πορείαν της αναπτύξεως και παρουσιάσεως του θέματος που έγινε με καθαρότητα και σαφήνεια, με παραδείγματα ,θεμελιωμενα στην παιδαγωγική , ψυχολογία και κοινωνιολογία.
Έμεινε εκείνη η εικών, μέσα μου ,για πολλά χρόνια, ανάμεσα εις άλλα πρότυπα πνευματικών αναστημάτων, που κατά καιρούς αποτελούσαν πυξίδα πλεύσεως εις την διδασκαλικήν μου ζωήν και εις την κάθε είδους πνευματικήν ενασχόλησιν, δημιουργίαν και προσφοράν.
Ζήσης Χρυσόστομος,
πνευματικόν ανάστημα πρώτου μεγέθους.
Αριστοτέχνης ,πράγματι, στον προφορικόν και γραπτόν λόγον.
Τροφοδοτεί ,επί 5 και πλέον 10ετίες, την ελληνικήν επαρχίαν και γενικώς τον ελληνισμόν
Δάσκαλος, Παιδαγωγός, Κριτικός, Λογοτέχνης, Δημοσιολόγος.
Δημιουργεί εις τον ποιητικόν και πεζόν λόγον. Μοχθεί αόκνως…Προσφέρει αφιλοκερδώς…Ἐνθεος ο πόθος του… «Τα σπλάχνα του και η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν», όπως έλεγε και ο Σολωμός.
Διαλέξεις, δημοσιεύματα, συγγράμματα , ομιλίαι.Τα θέματά του με κέντρον την Θρησκείαν ,το Έθνος, τις Καλές Τέχνες,τις βιβλιοπαρουσιάσεις,τις διάφορες κριτικές…
Πάντα στις ΕΠΑΛΞΕΙΣ του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ…
Τον διεκδικούν η Παδεία,η Κοινωνία,η Εκκλησία,η Εκπαίδευση….Κείμενα ταξειδιωτικά,διηγήματα,ποίηση, συνεργασίες σε εκατοντάδες σοβαρά έργα, εθνικοθρησκευτικά κείμενα, παιδαγωγικά και ψυχολογικά πονήματα, λαογραφικά, ιστορικά και λογοτεχνικά δοκίμια ( που καταπλήσσουν τους πάντες-) όπου διακρίνεται το υψηλόν τους περιεχόμενο,η γλαφυρότητα και το γλωσσικόν κάλλος,η αρτιότητα των νοημάτων και αλλα πολλά, που συμβάλλουν εις την καλλιέργειαν του αναγνώστου και τον ανεβάζουν ψηλά.
Τακτικός συνεργάτης περιοδικών και εφημερίδων:ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΖΩΗ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΝ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ, ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΠΙΤΙ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΕΟΤΗΤΟΣ, ΜΕΤΕΩΡΑ,ΔΑΟΧΟΣ, ΛΟΓΙΟΣ ΠΑΝ, ΣΜΥΡΝΑ,ΤΡΙΚΑΛΙΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ, ΑΙΜΟΝΙΑ, ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΙΣ, ΕΡΕΥΝΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΓΝΩΜΗ, ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ,ΤΡΙΚΑΛΙΝΑ ΝΕΑ, ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ, κ.λπ.κ.λπ.
Αναμφισβητήτως , πλουσιωτάτη είναι η συγγραφική του δραστηριότητα.
Επιλέγουμε μερικά από τα έργα του:
Χριστόδουλος Χατζηπέτρος
Μακεδονικός Αγώνας
Αθανασιος Διακος, ο μεγαλομάρτυρας αγωνιστής του Εικοσιένα.
Η δραματική Συμβολή της Μακεδονίας στην Επανάσταση του Είκοσιένα.
Η Δίκη του Χριστού
Η Μητέρα στη ζωή μας.
Η Μικρασιατική Τραγωδία.
Διονύσης Χατζήδης.
Άγιον Όρος,
Ελληνισμός και Ολυμπιακοί αγώνες.
Κάπνισμα-Αλκοολισμός-Ναρκωτικά.
Ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος και η Μάχη της Καλαμπάκας.
Κωστής Παλαμάς.
Μνημονεύω εδώ την και την επιμέλειά του στην έκδοση του βιβλίου του αειμνήστου Λυκειάρχου και Πρωτοψάλτου Βασιλείου Καλυβιώτου :
«ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΥΛΛΑΣ,
ένα άνεπανάληπτο φωνητικό, Ιεροψαλτικό μετέωρο».
Σταχυολογώ μερικά από τα, κατά καιρούς , άρθρα του:
1. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο περινούστατος Δογματικός και Υμνογράφος της Ορθοδοξίας.
2. Ευάγγελος Παπανούτσος, ο φιλόσοφος της Παιδείας και ο Παιδαγωγός Φιλόσοφος.
3. Γεώργιος Ν.Σάρρος: «Ιστορικό Λεύκωμα της Κουτσούφλιανης» (κριτική).
4. Τζιαμούρτας Ζήσης «Λαογραφική Πινακοθήκη των Καραγκούνηδων».
5. Στέργιου Ν.Σάκκου, «Αναφορά ευγνωμοσύνης(από τη διακονία του ιεροκήρυκα π.Αυγουστίνου Καντιώτη»(κριτική) .
6. Οι διασημότεροι Μουσουργοί του Κόσμου ύμνησαν την ενανθρώπιση του θεού στη Βηθλεέμ.
7. Ο Φλογερός Δεσπότης Διονύσιος:Ο Φιλόσοφος.
8. Ο Παρθενώνας, Παγκόσμοι Σύμβολο Αισθητικής και Αρχιτεκτονικής τελειότητας.
9. Ιωάννης Βοΐλας, ένας άνθρωπος με άρτιο πνευματικό και ψυχικό οπλισμό.
10. Η Βαθειά θρησκευτικότητα και ευσέβεια του Εθνικού μας Ποιητή Διονυσίου Σολωμού.
11. Αχιλλέας Αθαν.Τζαρταζανος, ο φωτισμένος Δάσκαλος της Νεοελληνικής εποχής.
12. Περικλής Γιαννόπουλος, ένας ακραιφνής έλληνας, Παιδευτής του Ελληνισμού, ηθικός και Εθνικός Αναγεννητής.
13. Μαρία Μοντεσσόρι, η φωτισμένη Ιταλίδα(γιατρός και παιδαγωγός),που ανοιξε νέους δρόμους στην Αγωγή ταών νηπίων.
14. In Memoriam…Γεώργιος Στεφ.Καραγιάννης, ένας άνθρωπος τών Γραμμάτων έφυγε.
15. Το ολοκαύτωμα τών Εβραίων.Διωγμοί των Ελλήνων του Πόντου απ τους Τούρκους, οι εξισλανισμοί και οι Κρυπτοχριστιανοί.
15Α Παναγιώτου Ν.Μπρέλλα «Συντακτικόν τής Αρχαίας ελληνικής Γλώσσης».
16. Η αναγέννηση των Ελληνικών Πατρολογικών Σουδών(Στροφή στους Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας),
17. Γεώργιος Ζαλοκώστας, ο τραγικώτερος ποιητής τών Ελληνικών Γραμμάτων.
18. Μάξιμ Γκόρκυ, άξιος υπερασπιστής των φτωχών και των κατατρεγμένων.
19. Η Ανάσταση του Χριστού-Το θεμέλιο της πίστεώς μας.
20. Με τους οδοιπορούντας προς Εμμαούς.
21. Οι διωγμοί των Ελλήνων του Πόντου απ᾿ τους Τούρκους, οι εξισλαμισμοί και οι Κρυπτοχριστιανοί.
22. Οι Τρεις Ιεράρχες-Οι Μέγιστοι Διδάσκαλοι της Οικουμένης
23. Ευαγγέλου Στ.Σαμίου: «Γιώργος Σάμιος»(1912-1944)-Ο Αγωνιστής,ο Λογοτέχνης , ο Άνθρωπος-Μια Ηρωϊκή Κορινθιακή Μορφή.
24. Το Μεγάλο Ιστορικό Θαύμα του Σαράντα.
25. Πως ακριβώς ο Διονύσιος Σολωμός στράφηκε στην Ελληνική ποίηση.
26. «…Αν ο Χριστός δεν είναι Θεός»:Τότε πρόκειται για την απαισιοτέρα ,τη φρικτοτέρα και απεχθεστέρα ύπαρξη της ἀνθρώπινης ιστορίας»-Διάλογος μεταξύ Γέροντα (Μακαριστού) και αθέου.
27. Το Θρησκευτικό συναίσθημα εἰναι έμφυτο ή Επίκτητο;
28. Το τέλος της κυρά-Βασιλικής στο Αιτωλικό Μεσσολογγίου (1834)
29. Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού(Το πανσεβάσμιο και Ζωοποιό ξύλο).
30. Χριστούγεννα:Η Θεία συγκατάβαση:Ο Θεός γίνεται άνθρωπος (Θεάνθρωπος)….
31. Τα Ελληνικά Γράμματα και η Ορθοδοξία.
32. Η Δημοκρατία των Σκοπίων με το όνομα «Μακεδονία» θα είναι μια από τις μεγαλύτερες ιστορικές απἀτες στα Παγκόσμια χρονικά.
33. Η Πανηγυρική Πατριαρχική λειτουργία στην Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου-Απόψεις και εκτιμήσεις –Μια πολυπλευρη θεώρηση.Η Η κορυφαία ώρα των 600 χρόνων των μετεώρων(Εφημ.ΕΡΕΥΝΑ , 4-10-1990, σελ.3η).Εδώ αναφέρεται και στην προσφορά του Σωματείου Ιεροψαλτων Τρικάλων «ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ», που έψαλε στην Θ.Λειτουργία.
34. «Η Δεξαμενή» και ο Παπαδιαμάντης.
35. Οι Μακεδόνες στις Εθνικές επάλξεις.
36. Κωστής Παλαμάς:Ο κατ’εξοχήν ποιητής του Ελληνισμού.
Αυτό τόκαμε αφιέρωμα στην ταπεινότητά μου(Εφημ. «ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ της Κυριακής 11 Φεβρουαρίου 2007, σελ.16.
Τον ευχαριστώ θερμότατα.
Μετά , μάλιστα , από την αφιέρωσή του σε μένα του άρθρου αυτού δια τον Εθνικόν μας ποιητήν Κωστήν Παλαμάν, ας μου επιτραπή, η σημερινή παρουσίαση, να είναι εκ μέρους μου ως ένα μικρόν πνευματικόν αντίδωρον…
Δεν είναι λίγες οι Διαλέξεις σε διαφόρους φορείς εις την πόλη μας και αλλού, που τον προσκάλεσαν ως ομιλητή για Εθνικές επετείους, για μορφές της Εθνικής Ιστορίας και Ζωής , για θέματα Θρησκευτικού, κοινωνικού περιεχομένου κ.λπ.
Μεταξύ αυτών αναφέρουμε την καταπληκτική ἐκδήλωση του ΕΛΟΚ στα Μεγ.Καλύβια, τηνΚυριακή των Βαΐων 1987, με θέμα : «Η δίκη του Χριστού».Η ίδια διάλεξη δόθηκε και στην Σταγιάδειο αίθουσα της Ι.Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών και σημείωσε την ίδια επιιτυχία.
Την υπέροχη διάλέξη στο Πνευματικό Κέντρου του Δήμου διά τον πρωτομάρτυρα του Μακεδονικού αγώνος Παύλον Μελάν.
Δια εθνικάς εορτάς εις την «ΛΕΣΧΗΝ»Επιστημόνων…
Εις το Κέντρον Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων (Πάρκο Ματσόπουλου) διά το ΟΧΙ του 1940.
Τις συγκινητικές ομιλίες εις το Μουζάκι
Δια τον Πρωτομάρτυρα της Μακεδονίας Παύλον Μελάν .
Δια τον Εθνομάρτυρα Χρυσόστομον Σμύρνης!…
Το ενδιαίτημά του, εκτός των αφθόνων βιβλίων,είναι και γεμάτο από Διπλώματα Τιμής, με αμετρήτους τιμητικάς διακρίσεις … Πολυβραβευμένος…
Κορυφαία διάκριση είναι ο ΧΡΥΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεωςεπί Πατριαρχείας Δημητρίου).
Επίσης του Δήμου Τρικκαίων, δια του Δημάρχου κ.Παπαστεργίου Κ., τιμητική πλακέτα με το έμβλημα της Πόλης μας και ανεκήρυξε αυτόν Πρώτον Επίτιμον Μέλος του Πολιτιστικού Οργανισμού, επιδίδοντας και είδικόν Δίπλωμα επί περγαμηνής, της Ϊεράς Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών(Χρυσούν Μετάλλιον του Αγίου Βησσαρίωνος ,20-11-1996), του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών(ΣΜΥ), Μετάλλιο του Α . Παγκοσμίου Συνεδρίου Ποντίων, των(παλαιών, αποφοίτων ) μαθητών του εις το Δημοτικον Σχολείον Κόκκινου Πύργου…
Τιμητική διάκριση από την Ιεράν Πόλιν του Μεσσολογγίου,
Διακριτικό μετάλλιο από το ίδρυμα «Μνήμες της Πόλης» ,
Από την Ανωτάτην Συνομοσπονδίαν Πολυτέκνων Ελλάδος,
Είκοσι μετάλλια,τιμητικές πλακέτες και εμβλήματα,και άλλα, «ων ουκ έστιν αριθμός…».
Τελευταία άφησα την εκδήλωση με πρωτοβουλία παλαιών μαθητών του στο σχολείο του Κόκκινου Πύργου(σήμερα εξεχόντων προσωπικοτητων της Πόλεως),που τον τίμησαν «Σε μια όμορφη και σεμνή τελετή , μέσα σε συναισθηματικά φορτισμένο κλίμα», την Κυριακή 28 Ναΐου 2006, στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Συνοικισμού, με απονομή τιμητικής πλακέτας.
Στην ίδια εκδήλωση τιμήθηκαν και η σύζυγος του κ. Ζήση Δασκάλα Βασιλική Αγαπίου-Ζήση και ο Δάσκαλος κ.Αθανάσιος Χριστάκος, παρουσία αρχων και φορέων της πόλεως και του Νομού και πλήθους κόσμου.Μίλησε ο καθηγητής –Φροντιστής κ.Πετσέτας. (βλ.Ρεπορτάζ,εφημ.ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ 30 Μαΐου 2006, σελ.16-17 με τίτλο: «Δάσκαλε , σ᾿ ευχαριστούμε!»).
Την εκδήλωση εποίκιλε και η Χορωδία του Πολιτιστικού Οργανισμού Φαρκαδόνος ,με Διευθυντή –Χοράρχη τον Λυκειάρχη κ.Τέλη Κουτσικο και την ορχήστρα του καθηγητού του Μουσικού Σχολείου κ. Άρη Ντίνα.
Όμως, σήμερα αισθάνομαι και την ανάγκην να καυτηριάσω , με αγανάκτησιν, αηδίαν και αποτροπαιασμόν, μερικών δηθεν «δοκισισόφων» την…στάσιν, εν πολλοίς, αναίσχυντον…
«Μην κάθεσαι και γράφεις , σαν τον Ζήση!», δίνουν την… συμβουλή τους… Άκουσον ! Άκουσον!..Οποίος φθόνος ανάμεσά μας!
Ας μη μας φαίνεται όμως παράξενο. Ας θυμηθούμε για λίγο και τον Σταμ-Σταμ: «Γιατί τόση πίκρα…Γιατί; Γιατι;…».
Θα το πω:Υπάρχουν δυστυχώς και μικρόψυχοι, ζηλόφθονοι, αντίζηλοι, ουτιδανοί και εν πολλοίς πολλοί από αυτούς «διαπτυχθεντες ώφθησαν κενοί», κατά τον μέγαν τραγικόν Σοφοκλήν.
Και κατά το ανέκδοτο του Αρχιεπισκόπου μας Χριστοδούλου αυτοί που θέλουν «…Να ψοφίση η κατσίκα του γείτονα!…». Ε!..Ε!..Έλεος!..Ανσάφι(νισάφι)!..
Όμως, ο Ζήσης ,εκεί! Η γραφίδα του αστείρευτος! Ακατάβλητος!..
«Η θέλησή του βράχος!..».
Σκέφτομαι και επαναλαμβάνω τα λόγια του Βολταίρου(τα επαναλάμβανε και ο Μπετόβεν): «Μερικά τσιμπήματα από μύγες δεν μπορούν να σταματήσουν ένα άλογο στη γρήγορη κούρσα του».
Ο Ζήσης ,εχόμενος στερρώς των ελληνοχριστιανικών παραδόσεων, ίσταται ως βράχος γρανιτώδης, ως λαμπάς καιομένη και φωτίζουσα.Ως σημείον αναφοράς μεταξύ των ζηλωτών , των ευγενών , της ερεύνης και της σπουδής προσωπικοτήτων δια τας παρούσας και μελλούσας γεννεάς.
Εφέτος εορτάζονται τα 1600 έτη δια τον Ιερόν Χρυσόστομον(επι τη συμπληρώσει 1600 ετών από της κοιμήσεώς του).
Και ο Χρυσόστομος των Νεωτέρων Ελληνικών Γραμμάτων, διδάσκει και θα διδάσκη εσαεί…
Και θα ομιλή και εις το μέλλον, «ως λαλών και εκ των βιβλίων».
Μέγας ογκόλιθος…Όποια πέτρα κι αν σηκώσης , θα τον βρης από κάτω.
« Ιδού σοι , το τάλαντον…», ψάλλουμε την Μ. Δευτέραν το εσπέρας…Ο Χρυσόστομος, το τάλαντον το εν αυτώ , γεωργώντας δια του αστειρεύτου ….και του αμιμήτου καλάμου του, το πολυπλασίασεν επωφελώς…
Γράφει πάντα επικαίρως και διδακτικώς…
Και κάτι ακόμα που έρχεται στη σκέψη μου.
Επί αειμνήστου Γενικού Επιθεωρητού Ν.Κωνσταντή (Λάρισα), είμεθα συνυποψήφιοι Επιθεωρηταί. Ο Ζήσης, ο Λυγατσικας, ο Δημόφιλος, ο Ιακωβής, κ.λπ. Επροτάθημεν…κατόπιν ουσιωδών συνεντεύξεων…Φθάσαμε και στο Υπουργείον…
Όμως οι «κριτικοί ! του Άστεως»-το αμαρτωλόν(!) σύστημα-προώθησαν άλλους. Κανέναν από εμάς!…Να τους χαίρωνται!
Και για τον Ζήση, εστερήθη η παιδεία ενός ακόμη μεγαλου , φλογερού καθοδηγητού…Δεν πειράζει!..
Ο Χρυσόστομος Ζήσης, κοντεύει τα 60 και πλέον έτη που προχέει συγγραφές και διδάγματα και πνευματικά ιάματα-θεραπευτήρια του πνεύματος και της ψυχής.…
Ακαταπόνητος , μία ακένωτος δεξαμενή με τεράστια αποθέματα ψυχικής, πνευματικής και σωματικής δυνάμεως.Προσφέρει εις τον διψώντα άνθρωπον, εις τον μοχθούντα συνάνθρωπον, στην Πατρίδα, στην Ορθοδοξία, στο Πνεύμα, στην Παιδεία, στα Γράμματα…στο Έθνος γενικά.
Είναι Μέλος:
Της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών,
Του Πανελληνίου Συνδέσμου Γραμμάτων και τεχνών,
Της Εταιρείας Ελλήνων Δημοσιολόγων,
Της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών,
Της Επιστημονικής Εταιρείας Ερεύνης Ελληνορθοδόξου Βυζαντινού Πολιτισμού,
Του συνδέσμου ιστορικών Συγγραφέων Ελλαδος.
Χρημάτισε και μέλος του Δ.Σ. του Ἐρυθροῦ Σταυροῦ (παράρτημα Τρικάλων ) και πρόεδρος του Ελλθνικοῦ Ἐρυθροῦ Σταροῦ Νεότητος.
Επίτιμο Μέλος του Δ.Σ. της Πανελληνίου Ενώσεως Αιμοδοτών,
Επίτιμο Μέλος του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμοιυ Τρικκαίων…
Ο έγκριτος και παλαίμαχος Δημοσιογράφος Ευθύμιος Λώλης, σε σημείωμα επιφανών προσωπικοτήτων(όλιγων δεκάδων, μεταξύ των οποίων και ο γράφων), που συνετέλεσαν εις την ανάδειξιν της πόλεως των Τρικάλων, συμπεριλαμβάνει και τον Χρυσόστομον Ζήσην.
Θα μνημονεύσω ότι απεφοίτησε απὀ το Γυμνασιο Μουζακίου, την Παιδαγωγική Ακαδημία Λαρίσης, μετεξεπαιδεύθη επί διετίαν εις το Πανεπιστήμιον Αθηνών και έλαβεν το Πτυχίον με άριστα!.. Και μετά απο μίαν(την πρώτην του επιστημονικήν) διάλεξιν εις την αίθουσαν του αμφιθεάτρου, της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου, ο Καθηγητής της Παιδαγωγικής και της Ψυχολογίας αείμνηστος Γεώργιος Σακελλαρίου, του απένειμεν «ΒΡΑΒΕΙΟΝ ΑΡΕΤΗΣ».
Καθημερινώς ο Χρυσόστομος, αναλίσκεται χωρίς κανένα οίκονομικόν όφελος, προσφέρων την ικμάδα του και το φως το εν αυτώ , που το έθεσεν «επί την λυχνίαν» της γραφίδος και όχι «υπό τον μόδιον», φεγγοβολεί ως αστήρ φαεινός και φωτίζει …
«Όλον του τον βίον(ζωήν) εκδαπανήσας…».
Από τώρα, εμείς, θα επαναλάβουμε την κραυγήν των θεατών των Ολυμπιακών Άγώνων προς τον Ολυμπιονίκην Διαγόραν! «Κάτθανε, Χρυσόστομε Ζήση, και εις τον Πνευματικόν Όλυμπον και Πνευματικόν Παρνασσόν αναβήσει…».
Ίσως μελλοντικώς , ευρεθή καποιος Μαικήνας δια να συλλέξη τας εκατοντάδας δημοσιευμάτων του(χιλιάδες σελίδες;) και να εκδοθή τόμος ή τόμοι με τα ΑΠΑΝΤΑ του Χρυσοστόμου Ζήση.
Και ακόμα να συνταχθή και σχετικόν Ευρετήριον…
Απαύγασμα και ξεχείλισμα εσωτερικής προσφοράς, θα αποτελούν πολύτιμον εντρυφημα, ιδίως δια τας μελλούσας νέας γεννεάς, καθώς και δια πάντα εραστήν, ερευνητήν και φίλον της γνώσεως(στο Τμήμα Τοπικών Σπουδών της Δημοτικής Βιβλιοθήκης).
Εδώ ,με την σημερινή ευκαιρία,αισθανόμεθα την ανάγκην να διατυπώσουμε και να υποβάλουμε και μίαν φιλόδοξη πρόταση:
Τόσον ο Δήμος Μουζακιωτών,όσον και ο Δήμος Τρικκαίων,έχουν καθήκον και χρέος να ονομάσουν μίαν οδόν εις οδόν ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΖΗΣΗ, τώρα που είναι εν ζωή. Να το χαρή η καρδιά του, η ψυχή του και τα μάτια του…
Θα είναι και αὐτό μια κορυφαία επιβράβευση της προσφοράς του.
Εξ άλλου, έχουμε προηγούμενον σχετικόν, ονομασίας οδού εις ζώσας προσωπικότητας, οπως λ.χ.του ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΠΑ και της ΡΙΤΑΣ ΜΠΟΥΜΗ-ΠΑΠΠΑ.
Υπάρχουν άλλως τε τόσα οδωνυμικά…μερικά μάλιστα άσχετα και ξένα προς την πόλη μας…Δεν στοιχίζει τίποτε. Μία καλή διάθεση, μία πράξη, μία απόφαση,το πολύ… μια σελίδα κειμένου , μερικές υπογραφές, σφραγίδα και… μια πινακίδα!.. Και όμως, θα εκφράζη και θα λέη και θα θα αντιπροσωπέυη και θα διδάσκη πολλά…
Από τους συμπολίτες που έκαμαν αφιερώματα στον Ζήση, ἀναφέρω:
Τὀν φιλόλογον ,Αρχαιολόγον,Ιστορικόν κ. Γεώργιον Ηλ.Ζιάκαν: Ποίημα- ακροστιχιδα «ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΖΗΣΗΣ», εφημ.ΕΡΕΥΝΑ 29-8-96,
Τον Διδάσκαλον-Καθηγητήν Βυζ.Μουσικής κ.Κωνσταντινον Γ.Ἠλιάδην:Για τον Χρυσ.Ζήση,εφημ.Τρικ.ΝΕΑ 9 και 10-3-2006) και
Την Λογοτέχνιδα κ.Ρένα Παλαιολόγου:Η μεγάλη προσφορά του λογοτέχνη –κριτικού Χρυσόστομου Ζήση,έφ.Τρικ.Νεα 12-2-2006).
Εκτος των συμπολιτων ,αναφέρω τον κ.Δημ.Κ.Κουτσουλέλον-Επίτιμον Επόπτην Δημοτικής Εκπαιδεύσεως:ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Ε,.ΖΗΣΗΣ:Λογοτέχνης-Συγγραφέας-Κριτικός.Ο άριστος χειριστής του γραπτού και προφορικού λόγου,ἐφημ. «ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ» της 1-7-2004,
Συνάνθρωποι! Όσοι τον θαυμάζετε ή καλοπροαιρέτως τον ζηλεύετε, ευλογημένοι νάστε!
Όσοι, κακοβούλως και μικροψύχως φθονείτε(και στραβομουτσουνιάζετε), συγχωρεμένοι(όχι αφορισμένοι!) νάστε!..,για να θυμηθούμε τον ποιητή(Βαλαωρίτη).
Θυμάμαι τον Γενάρη του 1967 , στο χορό των Διδασκάλων, απήγγειλε τό ποίημα του Ζαν Ρισπέν, σε μετάφραση Ζαχ.Παπαντωνίου , με την Ρουμελιώτικη προφορά και με τίτλο : «Η γρηά η βαβάμ ».
Ήταν μια πρωτότυπη και πρότυπη απαγγελία που χαράχτηκε μέσα μου και οσάκις μου εδίδετο η ευκαιρία σε παρόμοιες εκδηλώσεις, το απηγγειλα κι εγώ
( λ.χ. στο «ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ», στην μεγαλειώδη εμφάνιση των χορευτικών του Συλλόγου «ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ» Φώτα 1994-παρόντος μεταξύ των επισήμων και του Χρυσοστόμου Ζήση).
Ήμουνα στη Ραψίστα(γύρω στα 1983) και με την αγρότισσα σύζυγόν μου Παρασκευή ασχολούμεθα τους θερινούς μήνας με την καλλιέργειαν βάμβακος… Ὅτε, ήκουσα εις το φορητόν μου Ραδιόφωνον, ότι τοποθετείται εις το πολυθέσιον Δημοτικόν Σχολείον Αγίας Μονής ως Διευθυντής ο Χρυσόστομος Ζήσης!
Οποία χαρά και ευφορία ενέπλησε την ψυχήν μου!..
Και είχαμε καλήν συνεργασίαν…Εις την οργάνωση της Σχολικής Βιβλιοθήκης, στις δραστηριότητες του Σχολικού Συνεταιρισμού «Η ΜΕΛΙΣΣΑ», των Ομάδων Ερυθροσταυριτών και γενικώς της «Σχολικής Ζωής»…
Βραβεύτηκε από την Αγροτικήν Τράπεζαν ο Σχολικος Συνεταιρισμός, ἀλλά αργότερα , το αναρτηθέν εντός πλαισίου ΔΙΠΛΩΜΑ ΒΡΑΒΕΙΟΝ, εξαφανίστηκε!..
Ισως από την σκέψιν και αντιζηλίαν να μην φαίνεται η δραση του Σχολικού Συνεταιρισμού και ιδίως του Διδασκάλου ιδρυτού-υπευθύνου Πολυχρόνη Νταλάση.. Το λιγότερο που μπορώ να πω εδώ ευκαιριακά, είναι:«Αιδώς,Αργείοι»( διάβαζε αχρείοι)…συνάδελφοι , που το εξαφανίσατε!..»
Κάποιος μικρόψυχος «εμνευστής»-βέβηλα(ασελγήσαντα! ) χέρια! – φέρει την ευθύνην.Και, ασφαλώς , δεν είναι προς τιμήν του.
Συνεχίζω…
Σταθμόν στα χρονικά της πόλεως ἀποτελεῖ καὶ παραμένει εναργής η μεγαλειώδης εκδήλωση(10-12- 1983) που διωργάνωσειν ο Σύλλογος Διδασκάλων και Νηπιαγωγών επι Προεδρίας του αειμνήστου Ελευθερίου Κορομπλή, εις το ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΝ, διά τα σαραντάχρονα του Εθνικού μας ποιητού Κωστή Παλαμά. Ομιλητής ο χυμώδης εις τον κάλαμον και τον λόγον,Χρυσόστομος Ζήσης, Διευθυντής τότε του 7ου Δημ.Σχολείου, που διαπραγματεύθηκε το θέμα :Μνήμη Κωστή Παλαμά.
Την παρουσίαση του ομιλητού έκανε ο συνάδελφος Κων/νος Μπουσιοπουλος
Χορωδία από μαθητάς και μαθητρίας του 7ου Δημ.Σχολείου (–διδασκαλία-διεύθυνση του γράφοντος), με μελοποιημένα ποιήματα του ποιητού(στίχους από τον «ΤΑΦΟ», μελοποίησε ο γράφων), πλαισίωσε την όλη εκδήλωση εκείνης της βραδυάς:
• «Κόβω για σε τα βάγια»(Μουσική Αστεριάδη)
• «Αφκιαστο κι αστόλιστο»(μελοποίηση Π.Νταλάση)
• «Θελω να χτίσω ένα σπιτάκι»(Μουσική Καψάσκη).
Ευτυχώς είχα την ευχέρεια και πρόνοια και ηχογράφησα την εκδήλωση που ,μελλοντικώς, θα αποτελεί άπόκτημα ( εν όψει εκδόσεως του, μερίμνη μου, σε CD) «Συλλεκτικόν».
Τι να πρωτοαναφέρω ;Υπήρξαμε και συνβραβευθέντες από τον ΕΜΟΤ,1971 δια την συγγραφήν μονογραφιών δια τον Ασπροποταμίτην ήρωα Χριστόδουλον Χατζηπέτρον (Ζήσης Χρ. – Σταγέας(Κατσικάς Γρ.) –Νταλάσης Πολ.).
Την συγκινητικήν ομιλίαν
Δια τον Πρωτομάρτυρα της Μακεδονίας Παύλον Μελάν .
Δια τον Εθνομάρτυρα Χρυσόστομον Σμύρνης!…
Ευτυχης, που ευρέθη εις το μεταίχμιον της προπολεμικής και μεταπολεμικής γενεάς(Κατοχικήν , αντιστασιακήν, εμφυλιοπολεμικήν).
Οι ώμοι του βαρύνονται με κολοσιαίαν πείραν.
Ο Ζήσης , θα το πω, πως θα μπορούσε και μπορεί ακόμη-είναι καιρός , να γράψη πιο πολλά δια την τοπικήν ιστορίαν των ετών 1940-1950.
Χάνεται πολύτιμο υλικό. Πριν οι, ( άμφοτέρων των «Παρατάξεων») γνήσιοι Αγωνιστές που μπορούν να μιλήσουν και να αφηγηθούν πριν κλείσουν τα μάτια τους και το στόμα τους… για: Γεγονότα της περιόδου αυτής, για αντάρτες, για εκτελεσθέντες, εξαφανισθέντες , σφαγιασθέντες, εκτοπισθέντες, εξορισθέντες, βασανισθέντες… Και πριν οι καλαμαράδες ιστορικοί στα Γραφεία τους,με το… καφφεδάκι τους, και με τους βαρύγδουπους τίτλους (διδάδκτωρ, λέκτωρ, ιστορικός…) θα «γράφουν! Ιστορίαν»( όρα Ομάδα…. Συγγραφής ἱστορίας Στ Δημοτικού και ὀμάδες συγγραφἐων Ἱστορίας Γ’ Γυμνασίου και Γ΄ Λυκείου) , ισως παραποιημένην!..και παραχαραγμένην και ανουσιουργημένην και αποδομημένην!..
Θα είναι μια Μακρυγιάννειος και Κασσομούλειος και Βλαχογιάννειος και , γιατί όχι, και Χρυσοστόμειος προσφορά εις την Νεωτέραν Ιστορίαν του Έθνους.Θα είναι ΔΩΡΟΝ ΘΕΟΥ δια τα Ελληνικά Γράμματα και τον Ελληνισμόν. Θα είναι ακόμη μια μεγάλη κατάθεση της ψυχής του…
Αυτά γράφονται εκ μέρους μου, από υπαγόρευση της ξεχειλισμένης άπό θαυμασμόν καρδίας μου.
Με σεβασμόν , θαυμασμόν, εκτίμησιν και αγάπην.
Εύχομαι εκ βαθέων εις τον ευγενή αυτόν πνευματικόν αριστοκράτην και πνευματικόν συνοδοιπόρον εν πολλοίς , φίλτατον Χρυσόστομον… ,να έχη υγείαν, πνευματικήν διαύγειαν , μακροημέρευσιν,δια να προσφέρη ,να προσφέρη συνεχώς, επ αγαθώ της Ορθοδοξίας ,της Εκπαιδεύσεως,της Κοινωνίας και του Έθνους γενικώτερον.
Επιληψει με ο χρόνος γράφοντα διά τον Χρυσόστομον Ζήσην…
Πιστεύω πως τα «στερνό τραγούδι δεν το τραγούδησε ακόμα» (Παλαμάς)…
Περαίνων, προς αυτόν εκβοώ:
Χρυσόστομε Ζήση, το όνομά σου, συνώνυμον του μεγάλου της Ἐκκλησίας ἀνδρός, του Ιερού και χρυσορρήμονος Χρυσοστόμου, πρεπόντως το ετίμησες…
Χαίρε, λοιπόν, ευφραίνου και αγάλλου.
Έρρωσο και Ζήθι , εις πολλά έτη !..
Και στην σημερινή σου Γιορτή εύχομαι μετά της οικογενείας μου «Έτη πολλά και ευτυχή».
Τρίκαλα ,13 Νοεμβρίου 2007.
Ο συνάδελφος, θαυμαστής και
εν πολλοίς πνευματικός συνοδοιπόρος
Πολυχρόνης Στεφ.Νταλάσης,
…………………………………………………………
Στάλθηκε στα Εφημερίδες με e-mail, το πρωΐ της Δευτέρας, 12 Νοεμβρίου 2007,ώρα γύρω στις 8 π.μ.
Παράκληση:Να δημοσιευθή (και σε συνέχειες)από την 13η Νοεμβρίου 2007.
Να μπει και η φωτογραφία του Χρυσοστόμου Ζήση από το αρχείο σας.
Δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες :
Τρικαλινά ΝΕΑ,Τρίτημ13-11-2007 και Τετάρτη 15-11-2007.
ΠΡΩΊΝΟΣ ΛΟΓΟΣ,Τριτη 13,Τετάρτη 14 και Πέμπτη 15Νοεμβρίου 2007..
