Πώς είναι δυνατόν μια οργανωμένη, οραματική και εθνικά ομόψυχη κοινωνία -όπως η Ελληνική- να δοξάζει, καθηκόντως, όλους όσοι επέλεξαν και επιλέγουν και σήμερα, να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή μαχών για τη δημοκρατία, την ελευθερία και την εθνική ανεξαρτησία, προσεγγίζοντας τη στράτευσή τους με ηρωισμό και θυσιαστική ανιδιοτέλεια…
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΝΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ πεισματικά το δικαίωμα των Ορθοδόξων Χριστιανών – οι οποίοι αποτελούν ισότιμα μέλη της και η πίστη τους βασίζεται στην αποδοχή της θυσίας του Θεού και την υπόσχεση της δικής τους ΘΥΣΙΑΣ, η οποία δηλώνεται μονοδιάστατη μέσα από τη συμμετοχή τους στη Θεία Ευχαριστία!
Το δικαίωμα ενός εκάστου εξ ημών στη ζωή και στο θάνατο αποτελεί ύψιστη ατομική ελευθερία και δεν μπορεί να αλλοιώνεται με προφάσεις για τη δημόσια υγεία… Άλλωστε, όλοι οι επαναστάτες και οι ήρωες, στους οποίους οφείλουμε και την ύπαρξή μας, με τις πράξεις τους έθεταν σε προφανή κίνδυνο ευρύτερα τις κοινωνίες για τις οποίες δρούσαν, από τις οποίες όμως… ηρωοποιήθηκαν!
ΓΙΑΥΤΟ ΑΠΑΙΤΩ (ήρεμα…): Όσοι από τυχαιότητα ή σωματική ευλυγισία βρέθηκαν με ένα μικρόφωνο στο χέρι να πάψουν να ασχολούνται με ζητήματα που και η επιστημονική επάρκεια τους(;;;;) και η πνευματική τους συγκρότηση (……) δεν τους το επιτρέπουν. Ελευθερία άνευ όρων στην άσκηση των θρησκευτικών ελευθεριών μας…
Αρθρο του προεδρου της ΟΜΣΙΕ Κωστας Πολίτης
