Επιστρέφοντας τα βράδια στο σπίτι μου στα Κουτσομύλια, βλέπω και ακούω παρέες νεαρών παιδιών που κάθονται ακροβολισμένα στα τείχη του Φρουρίου, μέρος των οποίων πρόσφατα καθαρίστηκε.
Τα παιδιά διασκεδάζουν μιλώντας, ακούγοντας μουσική και τρωγοπίνοντας- και στη συνέχεια πετάνε από ψηλά τα περιτυλίγματα των φαγητών, τενεκεδάκια μπύρας και πλαστικά μπουκάλια, με αποτέλεσμα ο χώρος να ζέχνει.
Οι σημερινές πρωινές φωτογραφίες αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Θλίβομαι και θυμώνω με τέτοιες συμπεριφορές και αναρωτιέμαι: Γιατί τόση αδιαφορία για το περιβάλλον; Ποιόν περιμένουν να καθαρίσει τον τόπο;
Πού πήγαν οι τόσες ώρες εκπαιδευτικών περιβαλλοντικών προγραμμάτων στα οποία, σίγουρα, συμμετείχαν ως μαθητές από το Δημοτικό ακόμη;
Δε νοιάζονται για την εικόνα της πόλης τους στους πολυάριθμους επισκέπτες, και μάλιστα σ´ένα χώρο που είναι πόλος έλξης; Πότε, επιτέλους, θα αντιληφθούμε ότι οι υποχρεώσεις μας δεν τελειώνουν στα τετραγωνικά που δηλώνουμε στο Ε9 και ότι είμαστε Πολίτες και όχι Ιδιώτες (ή μήπως… idiots, μιας και μόνοι μας ροκανίζουμε το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε;)
Φανή Μπαλαμώτη
Φιλόλογος
