Ημέρα μνήμης η σημερινή, 77 χρόνια από τον απαγχονισμό των 5 Τρικαλινών ΕΠΟΝιτών από τους Γερμανούς κατακτητές και τους συνεργάτες τους, με εκδήλωση και κατάθεση στεφάνων από φορείς, που διοργάνωσε ο Δήμος Τρικκαίων στο μνημείο των ηρώων που βρίσκεται στην πλατεία Ρήγα Φεραίου της πόλης. Αλλά το trikalaola.gr παρουσιάζει μια διαφορετική πινελιά στην όλη μνήμη. Σήμερα το πρωί στο μνημείο αυτών των ατρόμητων παιδιών βρέθηκε ο συγγραφέας Ηλίας Στεργιόπουλος, ο οποίος κατέθεσε λίγα λουλούδια εκεί. Ο κ. Στεργιόπουλος είναι αδελφός του ενός από τους ήρωες, του Κώστα Στεργιόπουλου και την ώρα που κατέθεσε τα λουλούδια φώναξε για να ακουστεί ξεκάθαρα προς όλους τους τρικαλινούς – έστω και σε μια ήρεμη πόλη λόγου του κορονοϊού – ένα «μεγάλο ευχαριστώ για την θυσία τους». Ενώ φέτος η συγκίνηση του ήταν μεγάλη, αφού πριν από λίγους μήνες έχασε τον αδελφό του Βάιο Φασούλα, έτσι το στεφάνι ήταν νοερά και από τον αδελφό του.
Η ιστορική της θυσίας τους
Πέντε νέοι άνθρωποι, προερχόμενοι από λαϊκές οικογένειες, που εντάχθηκαν στις γραμμές της ΕΠΟΝ μαζί με άλλους χιλιάδες νέους, ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό. Ιωάννης Μπριάζης 29 ετών, Κωνσταντίνος Στεργιόπουλος 27 ετών, Στέργιος Γάτσας 24 ετών, Απόστολος Τσανάκας 22 ετών και Κώστας Σύρμπας 22 ετών, οι οποίοι θυσίασαν τη ζωή τους για τα ιδανικά και της ελευθερία της χώρας. Για την ιστορία να πούμε ότι υπάρχει ένα ντουκουμέντο, είναι το διασωθέν γράμμα του Κώστα Σύρμπα προς τον πατέρα του, λίγες ώρες πριν απαγχονιστεί, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: “Λατρευτέ μου πατέρα… Σε δύο ώρες θα με κρεμάσουν στην πλατεία γιατί είμαι πατριώτης. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Μην πικραίνεσαι… Αυτό ήταν γραφτό για μένα. Πεθαίνω με παρέα. Αντίο. Φιλώ τη μητέρα και όλους. Χαιρετισμούς στους γείτονες. Καλή αντάμωση στον άλλο κόσμο. Θα σας περιμένω. Και η μέρα που θα φτάσετε θα είναι για μένα γιορτή. Να θυμάσαι πως ο γιος σου πάει πικραμένος, γιατί δεν θα ακούσει τις καμπάνες της Ελευθερίας. Αντίο. Ζήτω η Ελευθερία. Κώστας. Ήταν γραφτό να πεθάνω Απρίλη”. Το γράμμα του Κώστα Σύρμπα βρέθηκε το 1951 στα αρχεία της Βέρμαχτ από τον καθηγητή Ιστορίας Πολυχρόνη Ενεπεκίδη και φυλάσσεται σήμερα στο μουσείο της Βιέννης. Το μεσημέρι της 18ης Απριλίου 1944 ένα γερμανικό καμιόνι μετέφερε τους πέντε ΕΠΟΝίτες στην πλατεία Ρήγα Φεραίου, όπου στους δύο φανοστάτες της εισόδου είχε στηθεί ένα μεγάλο δοκάρι από το οποίο και κρεμάστηκαν, γράφοντας με τον θάνατό τους μια λαμπρή σελίδα ηρωισμού για την ελευθερία της πατρίδας.
