Αποχαιρετήσαμε τον 6ο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο. Μια ξεχωριστή προσωπικότητα που προσέδωσε ποιοτικό βάθος στον πολιτικό βίο της χώρας μας, τόσο με την απαράμιλλη ρητορική του δεινότητα, όσο και με τη συγκροτημένη και αποτελεσματική κοινοβουλευτική του παρουσία και πορεία. Μια πορεία που τον ανέδειξε επαξίως στο Ύπατο Αξίωμα του Πολιτεύματός μας.
Η απώλειά του καθίσταται ακόμη πιο οδυνηρή και δυσαναπλήρωτη, καθώς επισυμβαίνει σε μία περίοδο που η χώρα δείχνει να έχει ξοδέψει -εκτός από το οικονομικό- και το πολιτικό, ηθικό, κοινωνικό και πνευματικό της κεφάλαιο. Ο Κωστής Στεφανόπουλος αφήνει πίσω του μία μακρά, σταθερή και συμπαγή πολιτική παρακαταθήκη ήθους, παρρησίας και αξιοπρέπειας, τόσο προσωπικής, όσο και εθνικής, με χαρακτηριστικό, ρητορικό αποτύπωμά της -ανάμεσα στα άλλα- τη μεστή εθνικής υπερηφάνειας, ευγλωττίας και σύνεσης ομιλία του κατά την επίσκεψη του τότε Αμερικανού Προέδρου Μπιλ Κλίντον, στην Αθήνα, την κοιτίδα της Δημοκρατίας. Της Δημοκρατίας που ο ίδιος Υπηρέτησε ως Πρώτος Πολίτης αυτής, επί δύο θητείες, προσδίδοντας κύρος, ουσία και στοχαστική συγκρότηση λόγου και έργων στον Θεσμό.
“Αρχή άνδρα δείκνυσι”, κατά τους Αρχαίους μας Σοφούς, αλλά στην περίπτωση του Κωστή Στεφανόπουλου, “Άνδρας αρχή δεικνύει”.
Χρίστος Χ. Λιάπης MD, MSc, PhD
Ψυχίατρος – Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών
