Τα ιατρικά ζητήματα του προστάτη είναι πάντα ένα ζήτημα που αναζητά απαντήσεις στα ιατρεία των ουρολόγων. Ο μικρός αυτός αδένας είναι σημαντικός για την διαδικασία της εκσπερμάτισης καθώς παράγει το υγρό όπου βρίσκεται το σπέρμα και το «βοηθά» να διέλθει από το πέος, πριν την εκσπερμάτιση.
Η διαδικασία της εκσπερμάτισης και η συσχέτιση με την αποφυγή του καρκίνου του προστάτη είναι ένα ζήτημα που έχει μελετηθεί πολύ καθώς, τα τελευταία χρόνια, πληθαίνουν τα στοιχεία που υποστηρίζουν ότι η συχνότερη εκσπερμάτιση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη. Φαίνεται πως νέα επιστημονικά στοιχεία επιβεβαιώνουν αυτούς τους ισχυρισμούς, σύμφωνα με μια ανάλυση/σύνοψη που δημοσιεύθηκε στο medicalnewstoday.com.
Σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα που δημοσιεύθηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «European Eurology», οι άνδρες που εκσπερματίζουν συχνότερα είναι λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν καρκίνο του προστάτη, σε σύγκριση με εκείνους που εκσπερματίζουν λιγότερο συχνά. Η συγκεκριμένη έρευνα του 2016 ήταν μια συνέχεια σε μια μελέτη του 2004, η οποία κατέληξε σε παρόμοιο συμπέρασμα. Αποδείχτηκε πως ο κίνδυνος του καρκίνου του προστάτη μειώνεται για όσους εκσπερμάτιζαν 21 φορές ή περισσότερο ανά μήνα, συγκριτικά με όσους εκσπερμάτιζαν μόνο 4-7 φορές το μήνα.
Υπάρχουν και αντικρουόμενες απόψεις
Διάφοροι άλλοι ερευνητές εκφράζουν ανοιχτά την διαφωνία τους για την συσχέτιση συχνής εκσπερμάτισης και μικρότερης πιθανότητας για καρκίνο του προστάτη. Σύμφωνα με παλαιότερες έρευνες, αποδείχτηκε πως ο συχνός αυνανισμός συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη μόνο σε άνδρες άνω των 50 ετών. Οι ερευνητές, σε αυτή τη μελέτη, διαπίστωσαν ότι οι άνδρες 20-49 ετών που εκσπερμάτιζαν συχνότερα ήταν στην πραγματικότητα σε αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη.
Απαιτείται περισσότερη έρευνα
Mε βάση όλα τα διαθέσιμα στοιχεία και τεκμηριωμένα συμπεράσματα, φαίνεται πως υπάρχει σύνδεση μεταξύ της αυξημένης συχνότητας εκσπερμάτισης και της ελαχιστοποίησης κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του προστάτη. Δεν πρέπει όμως να παραβλέπεται η ύπαρξη αντιφατικών συμπερασμάτων που χρήζουν μεγαλύτερης διερεύνησης, πριν την διεξαγωγή απόλυτων συμπερασμάτων.
