Ο φιλόλογος καθηγητής κ. Κων. Παυλάκος δημηγόρησε την 5 Δεκ. 2023 στον ηλεκτρονικό Τύπο (trikalaola.gr την 5|12|23) εναντίον μου με αφορμή δημοσίευμά μου στον τοπικό Τύπο σχετικά με την επίσκεψη Ερντογάν στην χώρα μας και κάποιες σκέψεις που διατύπωσα αναφορικά με τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις και την ανάγκη βελτιώσεως αυτών.
Σέβομαι τον άνθρωπο, ο οποίος υπήρξε και καθηγητής μου στο Λύκειο το μακρυνό 1976, πλην όμως οι αιτιάσεις που μου προσάπτει είναι πολύ σοβαρές για να τις προσπεράσω. Ανέφερε ο άνθρωπος οτι κατά την γνώμη μου ορθώς ελύθη το Μακεδονικό. Και παραθέτει την δράση του Παύλου Μελά και άλλων Μακεδονομάχων, ακόμη και το τελείως ανωφελές εμπάργκο εμπορίου που επέβαλε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1994 στην ΠΓΔΜ. Επ’αυτού συμβουλεύω τον άνθρωπο να μαθαίνει να ξεχωρίζει τα πράγματα. Ο Παύλος Μελάς και οι λοιποί κύριε Παυλάκο ΔΕΝ πολέμησαν για το όνομα ενός άλλου κράτους. Στην πραγματικότητα το θέμα αυτό όχι μόνον δεν υπήρχε στην τότε ατζέντα, δεν υπήρχε ούτε στην φαντασία των Μακεδονομάχων που όλοι βεβαίως τιμούμε. Οι άνθρωποι αυτοί θέλησαν μόνο να σταματήσουν την βουλγαρική επιρροή στα πνεύματα των κατοίκων της Ελληνικής Μακεδονίας και όταν τα πράγματα έφτασαν στα άκρα, πήραν τα όπλα. Ποια σχέση μπορεί να έχει ο Μακεδονικός Αγώνας που ήταν αγώνας για την εθνική ελληνική ολοκλήρωση με το όνομα ενός γειτονικού κράτους που δημιουργήθηκε 100 χρόνια μετά; Ο Παύλος Μελάς ουδέποτε αμφισβήτησε οτι βορείως της ελληνικής Μακεδονίας κατοικούν Σλάβοι. Όμως δεν πολέμησε για να ΜΗΝ ονομάζονται αυτοί Μακεντόνσκι. ΔΕΝ τον ενδιέφερε αυτό. Για να μην γίνουν Βούλγαροι οι Έλληνες Μακεδόνες ενδιαφερόταν. Τι δεν καταλαβαίνετε; Το πρόβλημα με το όνομα αυτού του κράτους δηλητηρίαζε επί χρόνια τις σχέσεις μας με τους Ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι δεν καταλάβαιναν στο παραμικρό τις θέσεις μας και ορθώς βρέθηκε μια ελληνική κυβέρνηση να το λύσει χρησιμοποιώντας αναγκαστικά την χρυσή αριστοτελική μεσότητα. Ακόμη και την ορθότητα των αποκρατικοποιήσεων αμφισβήτησεν ο κ. Παυλάκος, αποδίδοντας το δυστύχημα των Τεμπών στην ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Ακούστε κύριε Παυλάκο. Αν λειτουργεί κάτι σε αυτήν την χώρα είναι οι πρώην ΔΕΚΟ που ιδιωτικοποιήθηκαν, πράγμα που σήμανε και την κατάρρευση και της συμφοριασμένης αριστερής ιδεολογίας σε αυτήν την χώρα. Αν ψάχνετε τους υπαίτιους της συμφοράς στα Τέμπη στην κακή λειτουργία του ελληνικού κράτους, στην ρουσφετολογία και στην ηλιθιότητα κατευθύνετε τις έρευνές σας, όχι στον ιδιωτικό τομέα. Είπεν ο άνθρωπος οτι χρησιμοποιώ τις λέξεις ”υπερπατριώτες και εθναμύντορες” απαξιωτικά. Ναι, αυτό έκανα. Δεν το έκανα όμως για να μειώσω τον πατριωτισμό ουδενός. Όταν η πατρίς γη κινδυνεύει όλοι πατριώτες είμαστε και όλοι εθναμύντορες, ουδενός εξαιρουμένου. Άλλο αυτό και άλλο ο υπερπατριωτισμός να θέτει παρωπίδες εκατέρωθεν των οφθαλμών μας με αποτέλεσμα να μην ξεχωρίζουμε τι συμφέρει στο έθνος.
Ο υπερπατριωτισμός κάποιων κυβερνώντων σε άλλες εποχές, της εθνικιστικής Δεξιάς προεξαρχούσης, οδήγησαν το έθνος στην καταστροφή το 1897, το 1922 και το 1974 (να μην αναφέρουμε τι υπέστησαν οι αρχαίες ελληνικές πόλεις-κράτη από εμφυλίους πολέμους που προκάλεσαν άλλοι υπερπατριώτες-εθναμύντορες της εποχής). Πατριωτισμός χωρίς ορθή σκέψη είναι ο ασφαλέστερος δρόμος προς την καταστροφή και αυτό ο κ . Παυλάκος ως κατέχων την Ιστορία θα έπρεπε να το ξέρει.
”Ο πόλεμος δεν λύνει προβλήματα” ανέφερα στο δικό μου άρθρο εννοώντας οτι αν η συνεννόηση με τον αντίπαλο εξασφαλίζει τα νόμιμα και ηθικά συμφέροντά σου και προπάντων την αξιοπρέπειά σου, ορθόν τότε είναι να αποφεύγεις τον πόλεμο αναγνωρίζοντας και τα δίκια της άλλης πλευράς. Ποιος λογικός άνθρωπος θα έλεγε το αντίθετο; Και επ’αυτού ο κ. Παυλάκος μας παρέθεσε μια συμπερίληψη της ελληνικής Ιστορίας από το 1912 (Βαλκανικοί Πόλεμοι) έως το 1948 (ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα) με κατακλείδα οτι σύμφωνα με το σκεπτικό μου η Ελλάδα θα έπρεπε το 1940 να πει στον Μουσολίνι ”έλα να τα βρούμε”. Ειλικρινά, δεν ξαναείδα στην ζωή μου τέτοια διαστρέβλωση. Ακούστε, κύριε Παυλάκο. Η πρότασή μου να ακολουθήσουμε τον δρόμο της συνεννόησης και-γιατί όχι-και της φιλίας με την Τουρκία, όπως μας άφησαν ως παρακαταθήκη οι μέγιστοι ηγέτες Ελ. Βενιζέλος και Κεμάκ Ατατούρκ δεν έχει να κάνει ούτε με την Επανάσταση του 1821 που αναγέννησε το ελληνικό έθνος, ούτε με τους πολέμους 1912-1913 που πέτυχαν την εθνική μας ολοκλήρωση, ούτε την αντίσταση εναντίον μιας απρόκλητης επίθεσης όπως το 1940. Στις τρεις αυτές περιπτώσεις υπήρχε σαφές επίδικο. Η αναγέννηση, η ολοκλήρωση, η αντίσταση στον επιτιθέμενο. Και καλώς και δικαίως το ελληνικό έθνος πολέμησε τότε. Με την Τουρκία σήμερα ποιο είναι το επίδικο κύριε Παυλάκο; Τα 12 μίλια; Η κατάργηση μήπως των διεθνών υδάτων του Αιγαίου; Δικά μας είναι τα διεθνή νερά και τα κάνουμε ό’τι θέλουμε; Και αν είναι έτσι γιατί δεν τα κάναμε τόσα χρόνια τώρα; Μήπως να ξανακάνουμε και εισβολή στην Τουρκία όπως το 1919; Αλήθεια, εσείς ως καθηγητής Ιστορίας δεν γνωρίζετε οτι από τα πανάρχαια χρόνια το Αιγαίο ήταν πέρασμα και ΌΧΙ σύνορο που έθετε εμπόδια στην διεθνή ναυσιπλοϊα; Και αν φτάσουν τα πράγματα στα άκρα και βυθίσουμε εμείς κάποια τούρκικα καράβια και βυθίσουν και αυτοί κάποια δικά μας έστω λιγότερα, αυτό είναι νίκη; Θα γίνει ξαφνικά το Αιγαίο ελληνική θάλασσα 100%; Αυτό νομίζετε; Και αν τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά και χάσουμε κάποια νησιά, ποιος μας εξασφαλίζει οτι θα τα πάρουμε πίσω κύριε Παυλάκο; Η αυθεντία σας; Ακούστε κύριε Παυλάκο. Η επιθυμία για πόλεμο είναι πολύ ασφαλής για κάποιους που δεν θα θέσουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο. Άλλοι θα σκοτωθούν και θα σακατευτούν. Αν θέλετε σώνει και καλά πόλεμο με την Τουρκία κύριε Παυλάκο εσείς και οι λοιποί υπερπατριώτες να το πείτε καθαρά, αφού ξεκαθαρίσετε πρώτα ποιο θα είναι το συγκεκριμένο όφελος σε περίπτωση νίκης μας. Και να βάλετε και το κεφάλι σας μόνοι σας στην θηλειά, όπως έκαναν και οι αρχαίοι Λοκροί στην Κάτω Ιταλία (είμαι σίγουρος οτι ξέρετε τι εννοώ) σε περίπτωση ήττας και εθνικής καταστροφής. Διαφορετικά, ας ακολουθήσετε την σώφρονα οδό της αιδήμονος σιωπής και να μην θίγετε δημοσίως άλλους ανθρώπους που το μόνο που επιζητούν είναι η αμοιβαίως επωφελής ειρήνη και φιλία.
Και κάτι άλλο κύριε Παυλάκο. Όπως γνωρίζετε από το αντικείμενό σας, τα θέματα εξωτερικής πολιτικής είναι πολύ σοβαρά για να τα αφήνουμε στα χέρια απλών πολιτών. Σε τέτοιες περιπτώσεις εμφιλοχωρεί ο κίνδυνος εθνικού διχασμού, πράγμα που πολλάκις στο παρελθόν κατέστρεψε το έθνος μας. Η εξωτερική πολιτική είναι θέμα της σοφίας των πολιτικών ηγεσιών Ελλάδος και Τουρκίας και ο γράφων έχει εμπιστοσύνη στην σοφία τους. Βρείτε άλλον τρόπο για να δείχνετε οτι υπάρχετε. Αυτά, και για μένα το θέμα κλείνει εδώ.
Ιωάννης Ξηρός
Ταξίαρχος ε.α.
