Στα προϊστορικά χρόνια, κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της παλαιολιθικής εποχής, όλη η πεδιάδα της Θεσσαλίας ήταν μία κλειστή θάλασσα με βάθος που κλιμακωτά μεγάλωνε από τα Δυτικά προς τα Ανατολικά και από το Βορρά προς το Νότο.
Αυτή είναι και η αιτία που έχουν βρεθεί μόνο ελάχιστες εξακριβωμένες θέσεις κατοικίας, κυρίως της νεότερης Παλαιολιθικής, από τους αρχαιολόγους για εκείνη την εποχή.
Από τότε μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί τουλάχιστον 40-50 θέσεις της Νεότερης Παλαιολιθική Εποχής, στις όχθες του Πηνειού, βόρεια της Λάρισας, μέχρι και την περιοχή των Στενών της Ροδιάς.
Εξαίρεση αποτελεί η Θεόπετρα σε σπηλιά της οποίας βρέθηκαν αλλεπάλληλα ίχνη κατοίκησης πολλών φάσεων της Παλαιολιθικής Εποχής. Φαίνεται πως η περιοχή εκείνη ήταν ίσως τότε κοντά στις ακτές της εσωτερικής θεσσαλικής θάλασσας και μας θυμίζει, κάπως, τις παραθαλάσσιες σπηλαιοκατοικίες.
Στο σήμερα τώρα, εμείς οι σύγχρονοι άνθρωποι και οι ηγέτες που εκλέγουμε, παραλίγο να δημιουργήσουμε πάλι εκείνη την θάλασσα.
Σε όλους εκείνους θα αφιερώσω το παρακάτω τραγούδι του Κώστα Μακεδόνα. Καλή αντάμωση στον βάλτο της Καρδίτσας.
Γιώργος Βαΐου
