Οι κεφαλαλγίες σήμερα είναι από τις πιο συχνές παθήσεις που ταλαιπωρούν άτομα κάθε ηλικίας, κυρίως τις γυναίκες, και είναι δύσκολο να αντιμετωπισθούν με φάρμακα.
Ένα μεγάλο ποσοστό των γυναικών (80-90%) θα βιώσουν τουλάχιστον μία κρίση κεφαλαλγίας στη διάρκεια ενός ετους.
Τις κεφαλαλγίες τις διακρίνουμε σε α)πρωτοπαθείς (90%) ημικρανία, κεφαλαλγία τάσεως, αθροιστική κεφαλαλγία και β)δευτεροπαθείς(10%) σαν αποτέλεσμα ή συνοδό συμπτωμα άλλων παθολογικών καταστάσεων όπως τραύμα, φλεγμονών ,όγκων ή λοιμώξεων.
Σε ολες τις ημικρανίες υπάρχει 1)το μυογενές στοιχείο (ώσεις από αλγοδεκτικούς υποδοχείς των μυών) 2)το αγγειογενές στοιχείο(προσαγωγές ώσεις από ενδοκρανιακά αγγεία) και 3)το κεντρικό στοιχείο(προσαγωγές ώσεις από το μεταιχμιακό σύστημα, stess κλπ)
Οσο αφορά την αιτιοπαθογένεια των κεφαλαλγιών συμμετέχουν όπως αναφέρθηκε και παραπάνω ο α) αγγειακός παράγων(αγγειακή υπερευαισθησία , υπεραντιδραστικότητα των αγγειων σε ειδικά ερεθίσματα που καταλήγει σε άσηπτη περιαγγειακή φλεγμονή- ημικρανία, β)ο μυογενής παράγων (περιοχές μυικής ευαισθησίας-άσηπτης φλεγμονής(trigger) κεφαλαλγία τάσεως γ) ψυχογενής παράγων(υπερφόρτωση του μεταιχμιακού συστήματος μετά από συνεχή έντονα στρεσσογόνα ερεθίσματα δ) ο νευρογενής παράγων(κεντρική και περιφερική ευαισθητοποίηση) και ε) κεφαλαγία από κατάχρηση φαρμάκων.
Γενικά πιστεύεται ότι η ημικρανία αφ ενός αφορά τα κρανιοεγκεφαλικά αγγεία και τριχοειδή και αφ ετέρου μία πάθηση των νεύρων ιδίως του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Οι ημικρανίες είναι στενά συνδεδεμένες με την έκκριση κάποιων δραστικών ενδογενων ουσιών που τις πυροδοτούν.
Ο εγκέφαλος διαθέτει μια αραιή και σποραδική αισθητική νεύρωση. Οι επιπολής περιβληματικές δομές που συνιστούν τις μήνιγγες, και ιδίως η σκληρά μήνιγγα,είναι οι σημαντικότεροι ιστοί παραγωγοί αλγεινών ερεθισμάτων.
Η διαστολή των ενδοκρανιακών-εξωκρανιακών αγγείων και η διέγερση των περιαγγειακών αισθητικών κλάδων του τριδύμου που αυτή συνεπάγεται προκαλεί ημικρανιακό άλγος.
Η χρήση των διαφόρων φαρμάκων σήμερα αποσκοπεί μόνο στην πρόσκαιρη αντιμετώπιση των συμπτωμάτων των κεφαλαλγιών και σε καμία περίπτωση δεν θεραπεύουν.
Ο βελονισμός είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος για την οριστική θεραπεία των διαφόρων κεφαλαλγιών (κεφαλαλγία τάσεως, αθροιστική κεφαλαλγία, μικτή κεφαλαλγία, ημικρανίες), καθώς στους πονοκεφάλους δρα αγγειορυθμιστικά ισορροπώντας τη λειτουργία των εγκεφαλικών αγγείων. Έτσι, οι πονοκέφαλοι που είναι αποκλειστικά αγγειακοί είναι δυνατόν να βελτιωθούν ή ακόμη και να εξαφανιστούν με το βελονισμό.
Επιπλέον με το βελονισμό μπορούμε να επηρεάσουμε το φυτικό νευρικό σύστημα (συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό).
Στην ημικρανία δρα ως παυσίπονο την ώρα της κρίσης προκαλώντας ταχύτατη μείωση των συμπτωμάτων της ημικρανίας .
Η θεραπεία των ημικρανιών με βελονισμό έχει ως στόχο να μειώσει τη συχνότητα, τη διάρκεια και την ένταση των κρίσεων και κατ’ επέκταση τη χρήση των φαρμάκων ή και να εξαλείψει οριστικά τα συμπτώματα.
Από διάφορες μελέτες που έγιναν σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες για τη θεραπεία των πονοκεφάλων με το βελονισμό τα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα θετικά και ενθαρρυντικά, όπου σε ποσοστό 55 – 65% των ασθενών είχαμε πλήρη (ίαση) εξαφάνιση των πονοκεφάλων, αποτελέσματα πολύ καλύτερα έναντι των φαρμάκων. Μία τέτοια μελέτη τελευταία πραγματοποιήθηκε στη Γερμανία με το βελονισμό να υπερισχύει έναντι των φαρμάκων.
Συνεπώς, τα φάρμακα που χρησιμοποιούμε για τους πονοκεφάλους δεν λύνουν οριστικά το πρόβλημα, απλώς «κουκουλώνουν» το σύμπτωμα, σε αντίθεση με το βελονισμό, ο οποίος δρα θεραπευτικά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΙΑΤΡΟΣ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΥ
