Η Νεράιδα (ή Μπουντούρα) είναι το ορεινό συγκρότημα – κομμάτι της Νότιας Πίνδου που κυριαρχεί δεξιά του δρόμου από το Περτούλι μέχρι τη Δέση. Από γεωγραφική άποψη αποτελεί τμήμα του μεγάλου ορεινού όγκου που ξεκινά από την Τριγγία βορειότερα, περιλαμβάνει το Καπ Γκρας δυτικά και χωρίζεται από το συγκρότημα του Αυγού με το Περτουλιώτικο ρέμα.
Ο μύθος λέει πως ζούσαν κάποτε στο Νεραϊδοχώρι δυο πλούσια κορίτσια, η Μαρία και η Νεράιδα. Όταν οι κλέφτες μπήκαν στο χωριό για να τις αιχμαλωτίσουν, αυτές ξέφυγαν και κατέφυγαν στις δυο κορυφές που πήραν το όνομά τους: Μαρόσα και Νεράϊδα. Εκεί στέκονται αντίκρυ και αγναντεύουν ακόμα το χωριό, πότε ντυμένες με ολόλευκη χιονάτη φορεσιά, πότε στεφανωμένες με τα αγριολούλουδα της Άνοιξης.
Οι κορυφές της Νεράιδας σχηματίζουν ένα πέταλο που ανοίγει προς την πλευρά της Τριγγίας από την οποία την χωρίζει το ρέμα Κατουνίτσα. Ο αυχένας Γκολέμι ενώνει τα δυο βουνά πάνω από το Παλαιοχώρι. Απόκρημνο και τρομερό στην όψη το βουνό από τη βόρεια πλευρά του, εντελώς απροσπέλαστο. Η πρόσβαση γίνεται από τα νότια με αρκετούς τρόπους. Βασικά πρόκειται για ορεινούς δρόμους ή μονοπάτια που εξυπηρετούν την κτηνοτροφία που συνεχίζει τη μακραίωνη παράδοση της περιοχής. Για κάθε μια από τις κορυφές της Νεράιδας προτιμάμε διαφορετική διαδρομή έτσι ώστε όχι μόνο να συντομεύουμε την πορεία αλλά και να έχουμε την ευκαιρία να δούμε διαφορετικές όψεις αυτού του πολύ όμορφου βουνού που συνδυάζει την πυκνή βλάστηση στα χαμηλότερα σημεία με τις αλπικές πλαγιές. Πρέπει να επισημάνουμε ότι το βουνό είναι από τα πρώτα του νομού μας που σκεπάζει το χιόνι λόγω της θέσης και του υψομέτρου του. Κατά καιρούς έχουμε επιχειρήσει χειμερινές αναβάσεις σε όλες τις κορυφές του, αναβάσεις που μας έμειναν αλησμόνητες αφού το βουνό αποκτά μια μορφή μεγαλειώδη αναδεικνύοντας τα αλπικά χαρακτηριστικά του.
Στόχος της τελευταίας μας εξόρμησης η κορυφή Τσούμα ή αλλιώς Κοκκινόβρυση (υψ. 2055 μ). Ξεκινώντας από τον χωματόδρομο, πάνω από την Πύρα και σε υψόμετρο 1230 μέτρων, ακολουθούμε ανηφορική πορεία μέσα σε ελατόδασος μέχρι εκεί που τα δέντρα σταματούν και αρχίζουν τα αλπικά λιβάδια. Μπροστά μας ακριβώς βρίσκεται ο απότομος κώνος της κορυφής, η άκρη της οποίας δεν φαίνεται.
Ανεβαίνουμε απότομα ανάμεσα σε πέτρες και ψηλά χόρτα, χωρίς εμφανές μονοπάτι. Χαμηλά στα δεξιά μας διακρίνουμε τα ίχνη της πρόσφατης κακοκαιρίας. Ολόκληρες πλαγιές έχουν κατολισθήσει παρασύροντας στο διάβα τους τα πάντα. Ο χωματόδρομος που συνεχίζει προς την πλευρά του Μπάτη θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο αφού το νερό τον έκοψε σε κομμάτια.
Χρειαστήκαμε δυόμιση περίπου ώρες μέχρι την κορυφή, την κεντρικότερη του συγκροτήματος από όπου έχουμε μια πανοραμική θέα σε ολόκληρη τη Νότια Πίνδο και σε τμήμα των Αγράφων. Η συννεφιά έκανε την πορεία μας ευκολότερη αλλά και πιο έντονο το κρύο θυμίζοντάς μας ότι είμαστε πλέον στο Φθινόπωρο, το βουνό αλλάζει, καιρός για περισσότερο εξοπλισμό και πιο βαριά σακίδια.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας – Μπότσαρη 2, 2ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. στην ιστοσελίδα μας trikalasport.gr, καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.
