Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένα μικρό όργανο που βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του λαιμού, τυλιγμένο γύρω από την τραχεία. Απελευθερώνει ορμόνες που βοηθούν το σώμα να ρυθμίσει τα ποσά της ενέργειας και να τα χρησιμοποιήσει. Όταν όμως οι ορμόνες δεν εκκρίνονται στις σωστές ποσότητες, μπορεί να οδηγήσουν σε υπερθυρεοειδισμό ή υποθυρεοειδισμό.
Οι παθήσεις του θυρεοειδούς τείνουν να χτυπούν τις γυναίκες έως και 10 φορές παραπάνω απ’ ό,τι τους άντρες. Η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να βοηθήσει τον νοσούντα να αντιμετωπίσει τις δυσλειτουργίες του θυρεοειδούς, περιορίζοντας τα συμπτώματα που προκαλούν.
Υπερθυρεοειδισμός και συμπτώματα
Τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού μπορεί να αναπτυχθούν σταδιακά ή ξαφνικά. Για μερικούς ανθρώπους είναι ήπια, αλλά για άλλους ενδέχεται να έντονα και να επηρεάσουν σημαντικά τη ζωή τους.
Μπορεί να περιλαμβάνουν:
νευρικότητα, άγχος και ευερεθιστότητα
υπερκινητικότητα
αλλαγές διάθεσης
δυσκολία στον ύπνο
μυϊκή αδυναμία
διάρροια
συχνουρία
κνησμό
απώλεια σεξουαλικής διάθεσης
Ένας υπερδραστήριος θυρεοειδής μπορεί επίσης να προκαλέσει πρήξιμο στον λαιμό αλλά και ακανόνιστο και/ή ασυνήθιστα γρήγορο καρδιακό ρυθμό. Εμφανίζονται συχνά επίσης τρέμουλο, υπερβολική εφίδρωση αλλά και αυξημένη τριχόπτωση.
Υποθυρεοειδισμός και συμπτώματα
Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού μοιάζουν με αυτά άλλων παθήσεων, οπότε εύκολα συγχέονται. Τα συμπτώματα συνήθως αναπτύσσονται αργά και υποπίπτουν στην αντίληψη του πάσχοντος καθυστερημένα.
Μπορεί να περιλαμβάνουν:
κούραση
ευαισθησία στο κρύο
αύξηση βάρους
δυσκοιλιότητα
κατάθλιψη
ξηρό δέρμα
απώλεια σεξουαλικής διάθεσης
πόνο, μούδιασμα και μυρμήγκιασμα στα χέρια και τα δάχτυλα
διαταραχές στον κύκλο της περιόδου
Ηλικιωμένα άτομα με υποθυρεοειδισμό μπορεί να εμφανίσουν προβλήματα στη μνήμη και κατάθλιψη. Τα παιδιά ενδέχεται να έχουν αργή ανάπτυξη.
Άλλες παθήσεις του θυρεοειδούς
Καρκίνος του θυρεοειδούς
Παλαιότερα ο καρκίνος του θυρεοειδούς θεωρούνταν σπάνια πάθηση. Με την αύξηση των απεικονιστικών ελέγχων οι γιατροί κατορθώνουν να τον ανιχνεύουν πλέον στα πρώτα στάδιά του. Ύποπτα συμπτώματα θεωρούνται ο σκληρός, ψηλαφητός όζος, το πρήξιμο των λεμφαδένων και η δυσκολία στην κατάποση.
Θυρεοειδίτιδες
Θυρεοειδίτιδα του de Quervain. Είναι νόσος αυτοάνοσης αιτιολογίας, που συνήθως προσβάλλει μεσήλικες γυναίκες. Έχει οξεία εισβολή, με πόνο στην περιοχή του θυρεοειδούς, ευαισθησία και ερυθρότητα. Ο ασθενής δυσκολεύεται να καταπιεί.
Θυρεοειδίτιδα του Hashimoto. Είναι ίσως η πιο συνηθισμένη πάθηση του θυρεοειδούς. Έχει σιωπηρή εισβολή και συνήθως δεν συνοδεύεται από συμπτώματα. Ο αδένας παρουσιάζεται ελαφρά διογκωμένος και χωρίς πόνους. Ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα όμως η νόσος μπορεί να οδηγήσει σε ορμονικές διαταραχές: πιο συχνά οδηγεί σε μυξοίδημα και σπανιότερα σε παροδική κρίση υπερθυρεοειδισμού.
Θυρεοειδίτιδα του Riedel. Είναι μια χρόνια πάθηση, που χτυπά συνήθως γυναίκες μέσης ηλικίας. Ο αδένας παρουσιάζεται πολύ σκληρός και διογκωμένος και έτσι μπορεί να υπάρξουν προβλήματα στην κατάποση της τροφής. Η βραχνάδα αλλά και η δυσκολία στην αναπνοή είναι αρκετά συνηθισμένα συμπτώματα.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Θεραπεία για υπερθυρεοειδισμό
Χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς
Εάν αφαιρεθεί ολόκληρος ο θυρεοειδής αδένας, θα αναπτυχθεί υποθυρεοειδισμός. Η χρήση φαρμάκων για το υπόλοιπο της ζωής του ασθενούς είναι επιτακτική για τη ρύθμιση των ορμονών. Εάν αφαιρεθεί μόνο ένα μέρος του αδένα, ο θυρεοειδής θα μπορεί να παράξει αρκετές ορμόνες από μόνος τους. Ανάλογα με την κατάσταση, ο γιατρός αποφασίζει και τη μέθοδο που θα ακολουθήσει.
Φάρμακα
Πολλά φάρμακα μπορεί να μειώσουν την παραγωγή ορμονών του θυρεοειδούς. Περιλαμβάνονται αυτά που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία ψυχικών προβλημάτων καθώς και καρκίνου αλλά και καρδιακών παθήσεων.
Θεραπεία για υποθυρεοειδισμό
Φάρμακα
Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια διά βίου κατάσταση. Για πολλούς ανθρώπους, η φαρμακευτική αγωγή μειώνει ή ανακουφίζει τα συμπτώματα. Ο υποθυρεοειδισμός αντιμετωπίζεται καλύτερα με τη χρήση λεβοθυροξίνης. Η ουσία αυτή έχει σχεδιαστεί για να παρέχει επαρκή επίπεδα θυρεοειδικής ορμόνης στο αίμα. Μόλις αποκατασταθούν τα επίπεδα ορμονών, τα συμπτώματα είναι πιθανό να εξαφανιστούν ή τουλάχιστον να γίνουν πολύ πιο διαχειρίσιμα.
Εναλλακτικές θεραπείες
Πολλές φορές χρησιμοποιούνται εκχυλίσματα θυρεοειδούς ορμόνης από ζώα. Αυτά τα εναλλακτικά όμως είναι συχνά αναξιόπιστα και δεν έχουν αποδειχτεί πιο αποτελεσματικά από τη λεβοθυροξίνη, οπότε δεν συνιστώνται τακτικά.
Στοιχεία από: www.healthline.com www.nhs.uk
